جاسیندا آردرن
نخستوزیر نیوزیلند / From Wikipedia, the free encyclopedia
جاسیندا کیت لورل آردِرْن (به انگلیسی: Jacinda Kate Laurell Ardern)[1] (/dʒəˈsɪndə ˈɑːrdn/;[2] (زادهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۱۹۸۰) سیاستمدار نیوزیلندی است که نخستوزیر نیوزیلند و رهبر حزب کارگر بودهاست.
جاسیندا آردرن GNZM | |
---|---|
چهلمین نخستوزیر نیوزیلند | |
آغاز به کار ۲۶ اکتبر ۲۰۱۷term_en۵ | |
پادشاه | الیزابت دوم چارلز سوم |
Governor-General | پتسی ردی سیندی کیرو |
قائممقام | وینستن پیترز گرانت رابرتسون |
پس از | بیل اینگلیش |
پیش از | کریس هیپکینز |
هفدهمین رهبر حزب کارگر نیوزیلند | |
دوره مسئولیت ۱ اوت ۲۰۱۷ – ۲۲ ژانویه ۲۰۲۳ | |
قائممقام | کلوین دیویس |
پس از | اندرو لیتل |
پیش از | کریس هیپکینز |
سی و ششمین رهبر اپوزیسیون | |
دوره مسئولیت ۱ اوت ۲۰۱۷ – ۲۶ اکتبر ۲۰۱۷ | |
قائممقام | کلوین دیویس |
پس از | اندرو لیتل |
پیش از | بیل اینگلیش |
هفدهمین قائممقام رهبر حزب کارگر | |
دوره مسئولیت ۷ مارس ۲۰۱۷ – ۱ اوت ۲۰۱۷ | |
رهبر | اندرو لیتل |
پس از | آنت کینگ |
پیش از | کلوین دیویس |
عضو پارلمان نیوزیلند از مونت آلبرت | |
آغاز به کار ۸ مارس ۲۰۱۷ | |
پس از | دیوید شیرر |
اکثریت | ۲۱٬۲۴۶ |
عضو پارلمان نیوزیلند از لیست حزب کارگر | |
دوره مسئولیت ۸ نوامبر ۲۰۰۸ – ۸ مارس ۲۰۱۷ | |
پیش از | ریموند هو |
اطلاعات شخصی | |
زاده | جاسیندا کیت لورل آردِرْن ۲۶ ژوئیهٔ ۱۹۸۰ (۴۳ سال) هامیلتون، نیوزیلند |
حزب سیاسی | حزب کارگر نیوزیلند |
شریک زندگی | کلارک گیفورد (۲۰۱۳ تا کنون) |
فرزندان | ۱ |
والدین | راس آردرن (پدر) |
محل تحصیل | دانشگاه وایکاتو |
وبگاه |
وی پیشتر رهبر اپوزیسیون در نیوزیلند بود. اولین بار در انتخابات سراسری ۲۰۰۸ به عنوان نمایندهای فهرستی وارد پارلمان شد (نمایندهای که شخصاً در حوزهٔ انتخابیهاش پیروز نشده ولی بر اساس فهرست حزب وارد پارلمان شدهاست). او از ۸ مارس ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۳ نمایندگی حوزهٔ انتخابیه مونت آلبرت در پارلمان را بر عهده داشتهاست.[3][4] در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۷ حزب کارگر نیوزیلند با حزب نخست، نیوزیلند متحد شد تا دولت ائتلافی تشکیل دهد و حزب سبزهای نیوزیلند هم از آن حمایت کرد. در روز ۲۰ اکتبر آردرن، اعلام کرد که عنوان نخستوزیری را میپذیرد.
جاسیندا آردرن از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۳ به عنوان رهبر حزب کارگر خدمت کردهاست. آردرن از سال ۲۰۱۷ عضو حزب کارگر، نماینده پارلمان (MP) برای مونت بودهاست. در ۱۹ ژانویه ۲۰۲۳، آردرن اعلام کرد که تا ۲۵ ژانویه از سمت رهبری حزب کارگر و سمت نخستوزیری استعفا میدهد و در انتظار انتخابات رهبری است.
پس از استعفای آنت کینگ، آردرن در ۱ مارس ۲۰۱۷ به اتفاق آرا به عنوان معاون رهبر حزب کارگر انتخاب شد. فقط پنج ماه بعد، با برگزاری انتخابات، اندرو لیتل، رهبر حزب کارگر، پس از نتیجه نظرسنجی کم سابقه برای حزب، استعفا داد، در حالی که آردرن به عنوان رهبر به جای او بدون مخالفت انتخاب شد.[5] او حزب خود را برای بدست آوردن ۱۴ کرسی در انتخابات عمومی ۲۰۱۷ در ۲۳ سپتامبر رهبری کرد و ۴۶ کرسی را از ۵۶ کرسی حزب ملی نیوزیلند به دست آورد.[6] پس از یک دوره مذاکره، نیوزیلند ابتدا تصمیم گرفت با ائتلاف حزب سبز و نخستوزیر آردرن با ائتلاف حزب کارگر، به یک حزب ائتلاف اقلیت وارد شود. وی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۷ توسط فرماندار کل سوگند یاد کرد.[7] وی در سن ۳۷ سالگی جوانترین زن رئیس حکومت در جهان شد.[8] بعداً آردرن هنگام تولد دخترش در ۲۱ ژوئن ۲۰۱۸ به عنوان دومین رئیس دولت منتخب جهان برای زایمان در حین کار خود (پس از بینظیر بوتو) شد.[9][10]
آردرن خود را سوسیال دموکرات و مترقی توصیف میکند.[11][12] دولت ششم کار بهطور خاص بر روی بحران مسکن در نیوزیلند، فقر کودکان و نابرابری اجتماعی تمرکز کردهاست. در مارس ۲۰۱۹، او کشور را پس از تیراندازی مسجدهای کرایستچرچ هدایت کرد، به سرعت قوانین سختگیرانه اسلحه را در واکنش به آن وارد کرد و در طول سال ۲۰۲۰ کشور را در بحبوحهٔ بیماری همه گیر COVID-19 هدایت کرد. آردرن با کسب اکثر کرسیهای پارلمان، حزب کارگر را در انتخابات عمومی سال ۲۰۲۰ به پیروزی رساند.