تیموس
اندام سیستم ایمنی بدن / From Wikipedia, the free encyclopedia
تیموس (به انگلیسی: Thymus) یا آویشَنَگ گلو[1] یک اندام لنفاوی تخصص یافته در دستگاه ایمنی بدن است. تنها فعالیت شناخته شده آن بالغ کردن لنفوسیتهای تی است، که سلولهای حیاتی و عملکردی دستگاه ایمنی تطبیقی بدن هستند. لنفوسیتهایT نابالغ پس از تولید در مغز استخوان از طریق جریان خون به این اندام در پشت جناغ سینه منتقل میشود و در آن جا بالغ میشوند. تا به جای اصلیشان برگردند.
تیموس | |
---|---|
جزئیات | |
ساخته از | جیب حلقی سوم |
دستگاه | دستگاه لنفاوی و بخشی از سیستم ایمنی |
لنف | گرههای لنفاوی نای و نایژه ها |
کارکرد | کمک به بلوغ و فعال شدن لنفوسیت تی |
شناسهها | |
لاتین | Thymus |
MeSH | D013950 |
TA98 | A13.1.02.001 |
TA2 | 5152 |
FMA | 9607 |
تیموس در قسمت جلویی و بالایی سینه و مقابل ناحیهٔ میانسینه و پشت جناغ و در جلوی قلب قرار گرفتهاست ، و متشکل از دو لوب هرمی نابرابر متصل به هم توسط بافت سلولی، یک بافت لنفاوی، مترشحه هورمونی برای کنترل لنفوسیتسازی است.
از لحاظ بافتشناسی هر یک از لوبهای تیموس از یک هسته مرکزی (central medulla) و یک کورتکس یا لایهٔ بیرونی تشکیل شده، که به وسیلهٔ یک روپوش خارجی کپسول مانند احاطه شدهاست. بخش مرکزی و بیرونی هر کدام وظیفهٔ متفاوتی در توسعهٔ لنفوسیت-تی دارند. تیموس متشکل از یک سری سلولهای نابالغ لنفوسیت تی موسوم به تیموسیتها و یک سری سلولهای بافت پوششی است، که این سلولها به تکامل و بلوغ تیموسیتها کمک میکنند.
وزن تیموس در جنینی که تازه به دنیا آمده در حدود ۷۰ تا ۷۵ گرم است، و بیشترین فعالیت خود را در دوران نوزادی و قبل از بلوغ دارد. با رشد کودک تیموس به مرور کوچک و کوچکتر شده و فعالیتش کاهش مییابد و به مرور زمان بافت چربی جایگزین بافتهای لنفاوی و پوششیاش میشود. تیموس در هنگام بلوغ بسیار کوچک شده و فعالیتش بسیار کم شده اما بهطور کامل متوقف نمیشود. رنگ این عضو بدن در ابتدا صورتی مایل به خاکستری بوده و در میانسالی به علت جایگزینی چربی به رنگ زرد در میآید.
وجود مشکلات در تیموس میتواند باعث توقف فعالیت و در نتیجه کاهش در تعداد لنفوسیتهای-تی شود و سبب ابتلای شخص به بیماریهای خودایمنی مانند میاستنی گراویس یا بیماری APS-1 شود. دانشمندان از دورهٔ یونان باستان از وجود این عضو در بدن با خبر بودند، اما در مورد وظیفه و عملکرد این عضو تا دهه ۱۹۶۰ میلادی اطلاعات دقیقی وجود نداشتهاست.