تکرأی انتقالپذیر
From Wikipedia, the free encyclopedia
تکرأی انتقالپذیر (به انگلیسی: single transferable vote یا choice voting) یا رأی انتقالپذیر[1] در اواسط قرن نوزدهم توسط تامس هیر، وکیل انگلیسی، و کارل آندره، سیاستمدار و ریاضیدان دانمارکی، به صورت مستقل از هم ابداع شد. جان استوارت میل، فیلسوف انگلیسی، برای شناساندن و جا انداختن آن بسیار تلاش کرد.
رأی انتقالپذیر شیوهٔ محبوب بسیاری از پژوهشگران است. بسیاری عقیده دارند این روش قدرت انتخاب رأیدهنده، تعداد آرای مؤثر، ارتباط نماینده با موکلان، و تسهیم عادلانهٔ کرسیها را به حداکثر میزان میرساند.
در حال حاضر انتخابات پارلمان ایرلند و مالت به این شیوه برگزار میشود. در استرالیا نیز برای انتخابات سنای فدرال، و مجالس قانونگذاری در برخی ایالتها از این روش استفاده میشود. شهرهای نیویورک، سینسیناتی، کلیولند، تولدو، و بولدر نیز در آمریکا سابقهٔ برگزاری انتخابات شورای شهر به این روش را در طول سدهٔ بیستم داشتهاند. در حال حاضر در کمبریج ماساچوست برای انتخاب شورای شهر و هیئت امنای مدارس از این روش استفاده میشود.