بیماری مزمن انسدادی ریه
From Wikipedia, the free encyclopedia
بیماری انسدادی مزمن ریه (به انگلیسی: Chronic obstructive pulmonary disease یا COPD) که همچنین به نامهای دیگری همچون بیماری انسدادی مزمن شُش شناخته میشود، نوعی بیماری انسدادی ریوی است که با محدود بودن علامت مسیر هوایی به صورت مزمن شناسایی میگردد. این بیماری به مرور زمان بدتر میشود. اصلیترین نشانههای این بیماری شامل مواردی همچون تنگی نفس، سرفه و ایجاد خلط سینه است.[1] بیشتر افرادی که برونشیت مزمن دارند، به COPD مبتلا میشوند.[2]
بیماری مزمن انسدادی ریه | |
---|---|
بخشی از ریه که آمفیزم مرکزی ششی را نشان میدهد، با فضاهای هوایی بزرگ شده در مرکز یک شش (سوراخهای ریز سمت راست تصویر حالت طبیعی است). معمولاً به دلیل سیگار کشیدن پدید میآید. | |
تخصص | پزشکی ریه |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | J40–J44, J47 |
آیسیدی-۹-سیام | 490–492, 494–496 |
اُمیم | ۶۰۶۹۶۳ |
دادگان بیماریها | 2672 |
مدلاین پلاس | 000091 |
ئیمدیسین | med/۳۷۳ emerg/99 |
پیشنت پلاس | بیماری مزمن انسدادی ریه |
سمپ | C08.381.495.389 |
معمولترین عامل ایجاد COPD استعمال دخانیات است، البته عوامل دیگری همچون آلودگی هوا و وراثت نیز نقش کمتری در ایجاد آن دارند.[3] در کشورهای در حال توسعه نیز یک از منابع اصلی این بیماری استنشاق هوای آلوده است. در صورتی که افراد به صورت مداوم در معرض این عوامل تحریککننده باشند، ریههای آنها دچار التهاب و واکنش همراه با آماس (تورم) میشود که ناشی از تنگ شدن مسیرهای هوایی کوچک و بافت ریوی موسوم به آمفیزم است.[4] تشخیص این بیماری بر اساس تنگی نفس صورت میگیرد که میزان آن با آزمایشهای عملکرد ریه اندازهگیری میشود.[5] بر خلاف بیماری آسم، تنگی نفس در این بیماری با استفاده از دارو کاهش نمییابد.
با کم کردن میزان قرار گرفتن در معرض عوامل شناخته شده این بیماری میتوان از آن جلوگیری کرد. این امر با تلاشهایی برای کاهش سیگار کشیدن و افزایش کیفیت هوای محیطهای داخلی و خارجی نیز همراه است. درمانهای بیماری COPD شامل این موارد میشود: ترک سیگار، واکسیناسیون، توانبخشی و مواد استنشاقی گشادکننده برونش و کورتیکواستروئیدها. درمان طولانیمدت با اکسیژن یا پیوند ریه میتواند برای برخی افراد مناسب باشد.[4] برای آنهایی که بدتر شدن و حاد شدن را به صورت دورهای دارند، ممکن است به استفاده از داروهای متعدد و بستری شدن در بیمارستان نیاز باشد.
در جهان، این بیماری حدود ۳۲۹ میلیون نفر، تقریباً پنج درصد از جمعیت دنیا را مبتلا ساختهاست. در سال ۲۰۱۲، این بیماری سومین عامل اصلی در مرگ افراد بوده که بیش از ۳ میلیون نفر را به کام مرگ فرستادهاست.[6] این میزان مرگ به دلیل افزایش نرخ سیگارکشیدن و بالارفتن میانگین سنی جمعیت در بسیاری از کشورها افزایش مییابد.[7]