امیلی دیکینسون
نویسنده و شاعر آمریکایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
امیلی الیزابت دیکینسون (به انگلیسی: Emily Elizabeth Dickinson) شاعر آمریکایی (۱۰ دسامبر ۱۸۳۰–۱۵ مه ۱۸۸۶) در شهر امهرست در ایالت ماساچوست آمریکا و در یک خانوادهٔ متشخص و اصیل بهدنیا آمد. او بیشتر خلوت گزیده بود و زندگی در انزوا را ترجیح میداد. در دوران جوانی بهمدت ۷ سال در کالج آمهرست درس خواند و قبل از بازگشت به شهر خود، مدت کوتاهی را نیز در یک مدرسهٔ مذهبی گذراند. او بهخاطر پوشیدن لباس سفید و عدم استقبال از مهمان در بین ساکنان معروف گشت، و بیشتر دوستیهایش از طریق نامه و مکاتبه بود. اگرچه او شاعر پرکاری بود ولی تعداد کمی از شعرهایش (نزدیک به ۱۸۰۰ عدد) به چاپ رسید.[1] آثاری که در زمان حیاتش به چاپ رسید دچار تغییر میگشتند تا با معیارهای متعارف شعری وقت مطابق شوند. شعرهای دیکینسون در زمان خود منحصربهفرد بودند، زیرا دارای خطوط کوتاه، عدم وجود عنوان در شعر و از قافیهٔ کج یا نیمقافیه برخوردار بودند که چیزی غیرمتعارف بود.[2] بسیاری از شعرهای او درونمایهٔ مرگ و جاودانگی داشتند، که در نامههایش نیز مشهود بود.
امیلی دیکینسون | |
---|---|
زادهٔ | ۱۰ دسامبر ۱۸۳۰ امهرست، ماساچوست |
درگذشت | ۱۵ مهٔ ۱۸۸۶ امهرست، ماساچوست |
ملیت | آمریکایی |
دوره | قرن نوزدهم میلادی |
اگرچه بیشتر آشنایان او از نوشتنش آگاه بودند، اما پس از مرگش بود که خواهر کوچکترش لاوینیا از حافظهٔ نهان شعری او پرده برداشت و آثارش آشکار شد. اولین مجموعه شعر او در سال ۱۸۹۰ و توسط آشنایانش، توماس ونتوورث هیگینسون و مابل لومیس تاد منتشر شد، که آن دو نیز آثارش را بسیار ویرایش کردند. کاملترین مجموعه شعر او در سال ۱۹۵۵ توسط توماس جانسون با نام شعرهای امیلی دیکینسون چاپ شد. با وجود برخی از شک و تردیدها در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ در خصوص قابلیتهای ادبیِ دیکینسون، امروزه دیکینسون بهعنوان یکی از مهمترین شاعران آمریکایی شناخته میشود.[3][4]