امپراتوری ترابوزان
پادشاهی یونانیتبار در کرانههای دریای سیاه / From Wikipedia, the free encyclopedia
امپراتوری ترابوزان حکومتی بود که از سدههای ۱۳ تا ۱۵ میلادی شامل بخشهایی از شمال شرقی آناتولی و مناطق جنوبی شبهجزیرهٔ کریمه میشد. این امپراتوری زمانی ایجاد شد که الکسیوس یکم نوهٔ آندرونیکوس یکم، طی یک شورش در برابر وی اعلام استقلال کرد. این سرزمین پس از سقوط امپراتوری بیزانس در نواحی یونانینشین بیزانس به قدرت رسید و در چهارمین جنگ صلیبی به همراه امپراتوری نیقیه و فرمانداری اپیروس شرکت جُست.[1]
امپراتوری ترابوزان ترابوزان | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۲۰۴–۱۴۶۱ | |||||||||
امپراتوری ترابوزان در سال ۱۳۰۰ میلادی و در زمان سقوط سلجوقیان روم. | |||||||||
وضعیت | پادشاهی | ||||||||
پایتخت | طرابوزان | ||||||||
زبان(های) رایج | زبان یونانی | ||||||||
دین(ها) | ارتدکس شرقی | ||||||||
حکومت | پادشاهی موروثی | ||||||||
امپراتور | |||||||||
• ۱۲۰۴–۱۲۲۲ | آلکسیوس یکم (اولین) | ||||||||
• ۱۴۵۹–۱۴۶۱ | دیوید (آخرین) | ||||||||
دوره تاریخی | قرون وسطای متأخر | ||||||||
• بنیانگذاری | ۱۲۰۴ | ||||||||
۱۲ آوریل ۱۲۰۴ | |||||||||
• تسلیم شدن به امپراتوری مغول | ۱۲۴۳ | ||||||||
• از دست دادن دائمی سینوب | ۱۲۶۵ | ||||||||
• ژان دوم از ادعای امپراتوری چشمپوشی کرد | ۱۲۸۲ | ||||||||
• جنگهای داخلی | ۱۳۴۰–۱۳۴۹ | ||||||||
• فروپاشی | ۱۵ اوت ۱۴۶۱ | ||||||||
| |||||||||
امروز بخشی از | ترکیه اوکراین روسیه |
سلطنت ترابوزان نسبت به دیگر ممالک پیشین بیزانس عمر طولانیتری یافت. درحالی که فرمانداری اپیروس به تدریج در سدههای ۱۳ و ۱۴ تحت کنترل دوبارهٔ روم شرقی درآمد و همچنین امپراتوری نیقیه نهایتاً در سال ۱۴۵۳ با سقوط قسطنطنیه توسط امپراتوری عثمانی به پایان کار خود رسیده بود. امپراتوری ترابوزان تا سال ۱۴۶۱، یعنی زمانی که سلطان عثمانی محمد دوم با محاصرهای یکماهه آن را فتح نمود، وجود داشت و در زمان دیوید ترابوزان نواحی یادشده به عثمانی الحاق شد.[2] ولی در ناحیهٔ کریمه تا سال ۱۴۷۵ میلادی شاهزاده تئودور مقاومت کرد و پس از چهارده سال این سرزمین نیز به قلمروی خلفای عثمانی پیوست.