آلمانی بالای میانه
زبان ژرمنی مرده / From Wikipedia, the free encyclopedia
آلمانی بالای میانه (آلمانی: Mittelhochdeutsch) دورهای از زبان آلمانی بود که در قرون وسطای میانه گفتگو میشد. این زبان میان سالهای ۱۰۵۰ و ۱۳۵۰ رایج بود که از آلمانی بالای باستان ریشه گرفته و به آلمانی بالای نو پیشین تبدیل شد.
اطلاعات اجمالی آلمانی بالای میانه, منطقه ...
آلمانی بالای میانه | |
---|---|
diutsch, tiutsch | |
منطقه | مرکز و جنوب آلمان، اتریش و بخسهایی از سوئیس |
دوره | قرون وسطای میانه |
هندواروپایی
| |
گونههای نخستین | آلمانی بالای باستان
|
کدهای زبان | |
ایزو ۲–۶۳۹ | gmh (ح. ۱۰۵۰–۱۵۰۰) |
ایزو ۳–۶۳۹ | gmh (ح. ۱۰۵۰–۱۵۰۰) |
ایزو ۶–۶۳۹ | mdgr |
گلاتولوگ | midd1343 [1] |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
بستن