گاو بالدار
From Wikipedia, the free encyclopedia
گاو بالدار یا لاماسو (به اکدی: 𒀭𒆗، آوانگاری: lamassu) در ادیان میانرودان باستان و اساطیر کهن ایرانی یک خدای محافظ بودهاست، که معمولاً با بدن گاو نر یا شیر، بال عقاب و سر انسان نشان داده شدهاست.[1] در فرهنگهای مختلف به نامها و شکلهای گوناگون وجود دارد. از جمله این فرهنگها میتوان به پارسی-آشوری، هندی، یونانی و مصری نام برد همچنین نمونههایی از آنها در برخی از فرهنگهای اروپایی نیز وجود دارد. در برخی از نوشتهها آن را به صورت یک خدای زن به تصویر کشیدهاند.[2] نام کمتر استفاده شده شدو (اکدی: 𒀭𒆘 šēdu)[3] اشاره به همتای مرد لاماسو دارد.[4]