کرو دراگون دمو-۲
ماموریت ناسا/اسپیس اکس / From Wikipedia, the free encyclopedia
کرو دراگون دمو-۲ (انگلیسی: Crew Dragon Demo-2) (که ترجمهٔ تحتاللفظی آن میشود: پرتاب آزمایشی دوم سفینهٔ اژدهای سرنشیندار) یا به صورت رسمی اسپیساکس دمو-۲ (به انگلیسی: SpaceX Demo-2) نخستین پرواز فضایی سرنشین دار فضاپیمای دراگن ۲ است که فضانوردان را بعد از حدود یک دهه از خاک آمریکا و با موفقیت به ایستگاه فضایی بینالمللی رساند.
مقامات ناسا بعد از پرتاب استیاس-۱۳۵ در سال ۲۰۱۱ و بازنشسته شدن شاتلهای فضایی بعد از حدود ۳۰ سال خدمت به دلایل عمدهای مانند هزینههای عملیاتی بسیار بالا، ایمنی کمتر شاتلها و از دست رفتن تعدادی از فضانوردان ناسا در گذشته و همچنین تغییر ماهیت مأموریتهای فضایی و عدم نیاز به پرتاب تعداد زیادی از فضانوردان در طول یک مأموریت به سمت ایستگاه فضایی بینالمللی، تصمیم گرفتند فضانوردان خود را از طریق فضاپیماهای روسی سایوز و صرف هزینهای در حدود ۸۰ میلیون دلار برای هر صندلی به فضا پرتاب کنند. اما با پرتاب دمو ۲ این رقم به نصف کاهش یافت.[1] همچنین دمو ۲، بعد از استیاس-۴ در سال ۱۹۸۲ اولین مأموریت دونفره ناسا میباشد. کرو دراگون دمو ۲ نخستین پروژه پرتاب خدمهٔ آمریکایی توسط کپسول فضایی از زمان پروژه آزمایشی آپولو–سایوز است.
کرو دراگون دمو ۲ | |||||
---|---|---|---|---|---|
نشان مأموریت | |||||
اطلاعات کلی مأموریت | |||||
نوع مأموریت: | آزمایشی ترابری فضایی | ||||
سازمان عملکننده: | ناسا اسپیساکس | ||||
شناسه_کوسپار: | 2020-033A | ||||
شماره ستکات: | ۴۵۶۲۳ | ||||
طول مأموریت: | ۳۰ تا ۹۰ روز | ||||
دستاورد (های) شاخص: | نخستین پرواز فضایی با تجهیزات شرکتی خصوصی و نخستین مأموریت فضایی از خاک آمریکا بعد از سال ۲۰۱۱ | ||||
مشخصات فضاپیما | |||||
مدل فضاپیما: | دراگن ۲ | ||||
وزن پرتاب | ۵۵۳٫۲۵۴ کیلوگرم | ||||
تعداد فضانوردان: | ۲ | ||||
اسامی فضانوردان: | داگلاس جی. هارلی روبرت ال. بهنکن | ||||
متصل به: | ایستگاه فضایی بینالمللی | ||||
زمان اتصال: | ۳۱ مه ۲۰۲۰ – ۱۱ خرداد ۱۳۹۹ | ||||
آغاز و پایان مأموریت | |||||
آغاز مأموریت: | ۳۰ مه ۲۰۲۰ – ۱۰ خرداد ۱۳۹۹ | ||||
موشک پرتاب: | فالکن ۹ | ||||
سایت پرتاب: | مرکز فضایی کندی | ||||
پایان مأموریت: | بین ۲۹ ژوئن تا ۲۸ اوت ۲۰۲۰ – ۸ تیر تا ۸ شهریور ۱۳۹۹ | ||||
سایت فرود: | اقیانوس اطلس | ||||
مشخصات مداری | |||||
مدار مرجع: | مدار زمین مرکزی | ||||
رژیم مداری: | مدار نزدیک زمین | ||||
انحراف مداری: | ۵۱٫۶۶ درجه | ||||
عکس رسمی | |||||
مأموریتهای وابسته | |||||
|
این فضاپیما در ۳۰ مه ۲۰۲۰ به فضا پرتاب شد و برای اولین بار دو فضانورد سازمان هوافضای آمریکا (ناسا) با یک فضاپیمای خصوصی راهی مدار زمین شدند. داگلاس جی. هارلی و روبرت ال. بهنکن بعد از ظهر شنبه به وقت شرق آمریکا سوار بر کپسول دراگون با موشک شرکت اسپیساکس از مرکز فضایی کندی در فلوریدا پرتاب شدند. سفر آنها به ایستگاه بینالمللی فضایی (آیاساس) ابتدا قرار بود چهارشنبه انجام شود که به علت شرایط نامساعد آب و هوایی عقب افتاد.[2]
این اولین بار از زمان بازنشستگی ناوگان شاتل ناسا در سال ۲۰۱۱ است که آمریکا توانسته فضانوردان را از خاک خود به فضا اعزام کند و به همین دلیل این پرتاب توجه زیادی جلب کرد. همچنین اولین بار است که ناسا از یک شرکت خصوصی برای انتقال فضانوردان به مدار استفاده میکند.[2]
حدود ۱۹ ساعت طول میکشد تا این دو به ایستگاه فضایی برسند. آنها در این فاصله برخی سیستمهای موجود در کپسول دراگون از جمله سیستم پرواز دستی (غیرخودکار) را محک خواهند زد. آنها همچنین باید سعی کنند بعد از یک روز طولانی کمی استراحت کنند. انتظار میرود این دو پیش از بازگشت به زمین بین یک تا سه ماه در ایستگاه اقامت داشته باشند. پرتاب فالکون ۹ یک روز پس از انجام شد که یک مدل جدید پرتابگر در حال توسعه، در مجموعه تحقیقاتی شرکت اسپیساکس در تگزاس، منفجر شد.[2]