کتابشناسی اکبر رادی
From Wikipedia, the free encyclopedia
این مقاله سیاههای است از نوشتههای اکبر رادی (۱۳۸۶–۱۳۱۸)، نمایشنامهنویس ایرانیِ قرن چهاردهم هجری خورشیدی، به ترتیبِ تاریخِ نگارش و نیز به تفکیکِ گونه.
کتابها↘ | ۳۷ |
---|---|
مقالهها↘ | ۶۰ |
داستانها↘ | ۹ |
مجموعهها↘ | ۷ |
نمایشنامهها↘ | ۲۲ |
گفتگوها↘ | ۹ |
نامهها↘ | ۲ کتاب |
منابع و پانوشت |
رادی از نمایشنامهنویسان برجستهٔ روزگارش بهشمار میرود.[1] نوشتههای او از اواخر دههٔ ۱۳۳۰ به بعد بعضی از مهمترین نمایشنامههای زبان فارسی را در بر میگیرد. رادی، همراهِ بهرام بیضایی، برترین نمایشنامهنویس زبان فارسی و، با نویسندگانی چون علی نصیریان و بیژن مفید و غلامحسین ساعدی و اسماعیل خلج و محسن یلفانی، از اندکشمار آفرینندگان آثار ماندگار روزگار زرّین درام فارسی به شمار میرود. با این همه، هیچکدام از نمایشنامههایش در دوران زندگیش جایزهای نبرد و نامش هرگز در دوران زندگی خودش در کتابهای درسی مدرسههای ایران نیامد.
بیضایی نمایشِ افرا (۱۳۸۶) را به رادی تقدیم کرد؛ و در سوگش او را به «سرچشمهای» مانند کرد و شکوهِ نوشتههایش را به «غرّش رودی . . . که از زیر سرانگشتان وی جاری بود».[2]