فیجی
کشوری جزیره ای در اقیانوس آرام جنوبی / From Wikipedia, the free encyclopedia
فیجی (i/ˈfiːdʒi/ FEE-jee, /fiːˈdʒiː/ fee-JEE,[13]; فیجیایی: Viti, [ˈβitʃi]; هندی فیجی: फ़िजी, Fijī)، با نام رسمی جمهوری جزایر فیجی[14] (Republic of the Fiji Islands) یک کشور جزیرهای در منطقهٔ ملانزی در قسمت استرالیا و اقیانوسیه در جنوب اقیانوس آرام است که در ۱٬۱۰۰ مایل دریایی (۲٬۰۰۰ کیلومتر؛ ۱٬۳۰۰ مایل) شمال نیوزیلند قرار گرفتهاست. فیجی یک مجمعالجزایر است که ۳۳۰ جزیره و حدود ۵۰۰ جزیره خرد دارد که از این میان، حدود ۱۱۰ جزیره دارای سکنهٔ ثابت است. این جزایر رویهمرفته ۱۸٬۳۰۰ کیلومتر مربع (۷٬۱۰۰ مایل مربع) مساحت دارند. حدود ۸۷ درصد از کل جمعیت ۸۹۸٬۷۶۰ نفری فیجی در دو جزیرهٔ بزرگ ویتی لوو و وانوا لوو زندگی میکنند. حدود سه چهارم جمعیت فیجی در سواحل ویتی لوو زندگی میکنند، یا در سووا یا در مراکز شهری کوچکتری مانند نادی که گردشگری صنعت اصلی محلی است یا در لائوتوکا، که در آن صنعت نیشکر غالب است. مناطق داخلی ویتی لوو به دلیل زمین آن به ندرت مسکونی است.[15]
جمهوری فیجی | |
---|---|
سرود: «خدا فیجی را خجسته بدارد» | |
پایتخت | سووا[2] ۱۸°۱۰′ جنوبی ۱۷۸°۲۷′ شرقی |
بزرگترین شهر | پایتخت |
زبان(های) رسمی | |
زبان(های) محلی | روتومایی |
گروههای قومی
(2016[4]) |
|
دین(ها) | |
نام(های) اهلیت | فیجیایی |
حکومت | جمهوری پارلمانی متمرکز |
• رئیسجمهور | Wiliame Katonivere |
• نخستوزیر | فرانک باینیماراما |
قوه مقننه | پارلمان |
استقلال از بریتانیا | |
• خودگردانی | ۱۰ اکتبر ۱۹۷۰ |
• تأسیس جمهوری | ۷ اکتبر ۱۹۸۷ |
مساحت | |
• کل | ۱۸٬۲۷۴ کیلومتر مربع (۷٬۰۵۶ مایل مربع) (۱۵۱مین) |
• آبها (٪) | ناچیز |
جمعیت | |
• برآورد سال ۲۰۱۸ | ۹۲۶٬۲۷۶[6] (۱۶۱مین) |
• سرشماری ۲۰۱۷ | ۸۸۴٬۸۸۷[7] |
• تراکم | ۴۶٫۴ بر کیلومتر مربع (۱۲۰٫۲ بر مایل مربع) (۱۴۸مین) |
تولید ناخالص داخلی (GDP) برابری قدرت خرید (PPP) | برآورد ۲۰۱۸ |
• کل | ۹٫۱۱۲ میلیارد دلار[8] |
• سرانه | ۱۰٬۲۵۱ دلار[8] |
تولید ناخالص داخلی (GPD) (اسمی) | برآورد ۲۰۱۸ |
• کل | ۵٫۲۲۳ میلیارد دلار[8] |
• سرانه | ۵٬۸۷۶ دلار[8] |
شاخص جینی (۲۰۱۳) | ۳۶٫۴[9] |
شاخص توسعه انسانی (۲۰۱۹) | ۰٫۷۴۳[10] ۹۳مین |
واحد پول | دلار فیجی (FJD) |
منطقه زمانی | یوتیسی+۱۲ (FJT) |
یوتیسی+۱۳[11] (FJST[12]) | |
گاهشماری | dd/mm/yyyy |
جهت رانندگی | چپ |
پیششماره تلفنی | +۶۷۹ |
دامنه سطحبالا | .fj |
وبگاه رسمی |
اکثر جزایر فیجی توسط فعالیتهای آتشفشانی تشکیل شدهاند که حدود ۱۵۰ میلیون سال پیش شروع شدهاست. برخی از فعالیتهای زمین گرمایی هنوز هم در جزایر وانوا لوو و تاوئونی رخ میدهند.[16] سیستمهای زمین گرمایی در ویتی لوو منشأ غیر آتشفشانی دارند و تخلیهٔ سطحی دمای پایین ۳۵ و ۶۰ درجه سلسیوس (۹۵ و ۱۴۰ درجه فارنهایت) دارند.
انسانها از هزارهٔ دوم پیش از میلاد در فیجی زندگی میکردهاند—اول مردمان آسترونزیایی و بعداً ملانزیاییها، با برخی تأثیرات پولینزیاییها. اروپاییها اولین بار در سدهٔ هفدهم از فیجی دیدن کردند.[17] در سال ۱۸۷۴، پس از یک دورهٔ کوتاه که در آن فیجی یک پادشاهی مستقل بود، بریتانیا مستعمرهٔ فیجی را تأسیس کرد. فیجی تا سال ۱۹۷۰ به عنوان مستعمرهٔ تاج تدام داشت، تا زمانی که استقلال یافت و به عنوان قلمرو فیجی شناخته شد. در سال ۱۹۸۷، پس از کودتای فیجی، دولت نظامی که قدرت را به دست گرفته بود، آن را جمهوری اعلام کرد. در کودتای سال ۲۰۰۶، فرانک باینیماراما قدرت را به دست گرفت. در سال ۲۰۰۹، دادگاه عالی فیجی حکم داد که رهبری نظامی غیرقانونی است. در آن زمان، رئیسجمهور ژوزفا ایلویلو، که ارتش او را به عنوان رئیس رسمی دولت حفظ کرده بود، بهطور رسمی قانون اساسی ۱۹۹۷ را لغو کرد و باینیماراما را دوباره به عنوان نخستوزیر موقت منصوب کرد. بعداً در سال ۲۰۰۹، اپلی نایلاتیکاتو جانشین ایلویلو به عنوان رئیسجمهور شد.[18] در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۴، پس از سالها تأخیر، یک انتخابات دموکراتیک برگزار شد. حزب باینیماراما تحت عنوان «نخست فیجی» ۵۹٫۲٪ آرا را به دست آورد و ناظران بینالمللی این انتخابات را معتبر دانستند.[19]
فیجی به واسطهٔ وجود جنگلهای فراوان، مواد معدنی و صنعت شیلات، یکی از توسعهیافتهترین اقتصادها در اقیانوس آرام است.[20] واحد پول آن دلار فیجی است، که منابع اصلی تأمین آن، گردشگری، حوالههای فیجیاییهای شاغل در خارج از کشور، صادرات آب آشامیدنی و نیشکر است.[4]