علیاکبر صالحی
سیاستمدار و دیپلمات ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
علیاکبر صالحی (زادهٔ ۴ فروردین ۱۳۲۸[7]) سیاستمدار، دیپلمات، فیزیکدان هستهای و مدرس دانشگاه ایرانی است که از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۸۹ در دولت دهم و از سال ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰ در دولتهای یازدهم و دوازدهم بهعنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران فعّالیت میکرد.
علیاکبر صالحی | |
---|---|
شصت و چهارمین وزیر امور خارجه | |
دوره مسئولیت ۱۰ بهمن ۱۳۸۹ – ۲۴ مرداد ۱۳۹۲ سرپرست: ۲۲ آذر – ۱۰ بهمن ۱۳۸۹ | |
رئیسجمهور | محمود احمدینژاد |
قائممقام | سید امیرمنصور برقعی |
پس از | منوچهر متکی |
پیش از | محمدجواد ظریف |
معاون رئیسجمهور رئیس سازمان انرژی اتمی ایران | |
دوره مسئولیت ۲۵ مرداد ۱۳۹۲ – ۷ شهریور ۱۴۰۰ | |
رئیسجمهور | حسن روحانی |
پس از | فریدون عباسی دوانی |
پیش از | محمد اسلامی |
دوره مسئولیت ۱ مرداد ۱۳۸۸ – ۲۴ بهمن ۱۳۸۹ | |
رئیسجمهور | محمود احمدینژاد |
قائممقام | محمد احمدیان |
پس از | غلامرضا آقازاده |
پیش از | فریدون عباسی دوانی |
نمایندهٔ دائم ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی | |
دوره مسئولیت ۱۳۷۸ – آذر ۱۳۸۲[1] | |
رئیسجمهور | سید محمد خاتمی |
پس از | محمدصادق آیتاللهی |
پیش از | پیروز حسینی |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۴ فروردین ۱۳۲۸ (۷۵ سال) کربلا، عراق[2] |
ملیت | ایرانی |
حزب سیاسی | بدون عضویت حزبی |
همسر(ان) | زهرا رادفر[3][4] |
فرزندان | ۳[5] |
خویشاوندان | جواد صالحی (برادر) |
هیئت دولت | دولت دهم دولت یازدهم دولت دوازدهم |
جایزهها | نشان خدمت (درجه ۱)نشان شجاعت (درجه ۱)نشان وطن[6] |
امضا | |
پسزمینههای علمی | |
تحصیلات | مهندسی هستهایفیزیک هستهای |
دانشگاه | دانشگاه آمریکایی بیروتمؤسسه فناوری ماساچوست |
عنوان پایاننامه | Resonance Region Neutronics of Unit Cells in Fast and Thermal Reactors (۱۹۷۷) |
استاد راهنما | مایکل جی. دریسکول |
کار علمی | |
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاری | مهندسی انرژی |
زیرشاخهٔ | مهندسی هستهای |
نهاد | دانشگاه صنعتی شریف |
وی دانشآموختهٔ دانشگاه آمریکایی بیروت و مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT)[8]در رشتههای فیزیک هستهای و مهندسی هستهای است. او مدرس مهندسی انرژی در دانشگاه صنعتی شریف است و به مدّت دو دورهٔ رئیس دانشگاه صنعتی شریف بود. صالحی همچنین ریاست دانشگاه بینالمللی امام خمینی را در قزوین برعهده داشتهاست.
علیاکبر صالحی در دولت دهم از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲ به مدّت ۳ سال، سمت وزیر امور خارجه ایران را برعهده داشت.[9] وی از شهریور سال ۱۴۰۰ بهعنوان معاون پژوهشی و قائم مقام رئیس فرهنگستان علوم ایران مشغول به کار است.