عبدالعزیز یکم
From Wikipedia, the free encyclopedia
سلطان عبدالعزیز (۹/۱۸ فوریه ۱۸۳۰-۴ ژوئن ۱۸۷۶) سی و دومین سلطان امپراتوری عثمانی بود که از ۲۵ ژوئن ۱۸۶۱ میلادی تا ۳۰ می۱۸۷۶ میلادی سلطنت کرد. او پسر سلطان محمود دوم بود و در سال ۱۸۶۱، جانشین برادرش سلطان عبدالمجید شد.
اطلاعات اجمالی سلطان عبدالعزیز, سی و دومین سلطان عثمانی ...
سلطان عبدالعزیز | |
---|---|
سلطان امپراتوری عثمانی خادم الحرمین الشریفین خلیفهٔ مسلمین امیرالمؤمنین | |
سی و دومین سلطان عثمانی | |
سلطنت | ۲۵ ژوئیه ۱۸۶۱ – ۳۰ می ۱۸۷۶ |
پیشین | عبدالمجید یکم |
جانشین | مراد پنجم |
زاده | ۸ فوریه ۱۸۳۰ استانبول, امپراتوری عثمانی |
درگذشته | ۴ ژوئن ۱۸۷۶ (۴۶ سال)[1] کاخ چیرگان، استانبول، امپراتوری عثمانی |
آرامگاه | فاتح، استانبول |
خاندان | خاندان عثمانی |
پدر | محمود دوم |
مادر | پرتونهال سلطان |
طغرا |
بستن
او در کاخ ایوب شهر استانبول ترکیه زاده شد. وی از بچگی با عقاید و ایدههای عثمانی آشنا بود، اما به تحسین و تبلیغ آداب و رسوم غربی پرداخت. او علاقه فراوانی به ادبیات داشت و در عین حال یک آهنگساز کلاسیک بود و موسیقیهایش توسط آکادمی موسیقی عثمانی لندن تحت آلبوم موسیقی اروپایی در دیوان عثمانی جمعآوری شدهاست.[2][3][4]