زبان ترکی استانبولی
زبانی ترکتبار در ترکیه / From Wikipedia, the free encyclopedia
ترکی استانبولی (به ترکی استانبولی: Türkçe)، یا ترکیِ ترکیهای (Türkiye Türkçesi) یک زبان طبیعی از زبانهای شاخهٔ جنوب غربی یا گروه اوغوز خانوادهٔ زبانهای ترکی است که ۸۸ میلیون نفر در سراسر جهان به عنوان زبان نخست یا دوم با آن سخن میگویند.[3][4][5][6] این زبان رایجترین زبان از شاخهٔ زبانهای ترکی میباشد. جغرافیای آن ترکیه و قبرس شمالی و بخشهایی از عراق، یونان، بلغارستان، مقدونیه شمالی، کوزوو، آلبانی و دیگر بخشهای شرقی اروپا را در بر میگیرد. سالانه جمعیت بسیاری نیز از ترکیه به غربِ اروپا و به ویژه آلمان مهاجرت میکنند که موجب گفتگوی ترکی در آن مناطق میشود.
این مقاله نیازمند بررسی توسط یک متخصص است. لطفاً پارامتر دلیل یا بحث در این الگو را برای مشخصکردن مشکل مقاله استفاده کنید. |
ترکی استانبولی | |
---|---|
Türkçe | |
زبان بومی در | ترکیه (رسمی)، قبرس (قبرس شمالی) (رسمی)، عراق، سوریه، یونان، بلغارستان، رومانی، کوزوو، مقدونیه شمالی، بوسنی و هرزگوین |
منطقه | آناتولی، بالکان، قبرس، بینالنهرین، شام |
قومیت | ترکهای آناتولی |
شمار گویشوران | ۷۵٫۷ میلیون[1] (۲۰۰۲–۲۰۱۸) ۸۸ میلیون (مادری + زبان دوم) |
ترکی
| |
گونههای نخستین | ترکی آناتولیایی باستان
|
گونههای معیار | ترکی استانبول
|
گویشها | |
لاتین (الفبای ترکی استانبولی) بریل ترکی استانبولی | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | ترکیه قبرس شمالی قبرس |
زبان اقلیت شناختهشده در | |
تنظیمشده توسط | انجمن زبان ترکی استانبولی |
کدهای زبان | |
ایزو ۱–۶۳۹ | tr |
ایزو ۲–۶۳۹ | tur |
ایزو ۳–۶۳۹ | tur |
گلاتولوگ | nucl1301 [2] |
زبانشناسی | بخشی از 44-AAB-a |
نقشهٔ پراکندگی گویشوران ترکی استانبولی | |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
ریشهٔ زبان ترکی را میتوان در ترکستان چین در آسیای مرکزی جست. نیای ترکی استانبولی، ترکی عثمانی، به عنوان زبان رسمی امپراتوری عثمانی، با گسترش قلمرو آنها، در مناطق کنونی پراکنده شد و جای زبانهای بومی پیشین، بهویژه یونانی را، گرفت. آتاترک (نخستین رئیسجمهور ترکیه) در سال ۱۹۲۸ با انجام اصلاحات بیشماری در ترکی عثمانی، الفبای عربی عثمانی را با الفبای لاتین جایگزین نمود و کلماتِ پرشمار عربی، فارسی و… را از این زبان زدود.[7]
ترکی استانبولی، زبانی پیوندی است و هماهنگی واکهای و همچسبی از ویژگیهای آن بهشمار میرود. ترتیب واژگان آن در جمله بهصورت نهاد-مفعول-فعل است و حالت اسمی و جنس دستوری نیز در آن یافت نمیشود.