دریای میانهای آمریکا
دریا / From Wikipedia, the free encyclopedia
دریای میانهای آمریکا یک نام علمی برای حوضه رقیق میانهای شامل دریای کارائیب و خلیج مکزیک در اقیانوس اطلس است.[1] این نام که بهویژه توسط اقیانوسشناسان آلمانی استفاده شدهاست، توسط سازمان زمینشناسی آمریکا، سازمان آبنگاری بینالمللی یا سایر نهادهای آبشناسی بینالمللی به رسمیت شناخته نشدهاست. مساحت دریای میانهای آمریکا ۴٫۳۱۹ میلیون کیلومتر مربع و عمق متوسط آن ۲٬۲۱۶ متر است.[1]
دریای میانهای آمریکا | |
---|---|
مختصات | |
گونه | دریا |
کشورهای حوضه | آروبا، بلیز، آنتیگوآ و باربودا، کلمبیا، کاستاریکا، کوبا، کوراسائو، جمهوری دومینیکن، گواتمالا، هائیتی، هندوراس، جامائیکا، مکزیک، نیکاراگوئه، پاناما، پورتوریکو، ترینیداد و توباگو، ایالات متحده آمریکا، ونزوئلا، آنتیل کوچک |
مساحتِ رو | ۴٬۲۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۱٬۶۰۰٬۰۰۰ مایل مربع) |
میانگین ژرفا | ۲٬۲۱۶ متر (۷٬۲۷۰ فوت) |
بیشترین ژرفا | ۷٬۶۸۶ متر (۲۵٬۲۱۷ فوت) |
جزیرهها | ۱۱۰۰+ |
جاهای مسکونی | بارانکیا، بارسلونا، بومانت، کانکون، کارتاخنا، کلون، کورپس کریستی، کومانا، هاوانا، هیوستون، ماراکایبو، میامی، موبیل، نیواورلئان، سان خوآن، سانتا مارتا، سانتو دومینگو، تمپا، وراکروز |
حوضههای آن شامل حوضه مکزیک، حوضه کیمن، حوضه یوکاتان، حوضه کلمبیا، حوضه ونزوئلا و حوضه گرانادا است.[2][1][3]
دریای میانهای آمریکا یکی از دریاهای حاشیه اقیانوسی محسوب میشود. این دریا علاوه بر جزایر کوچک متعدد، گروههای بزرگ و کوچک جزایر و مجمعالجزایر، جزایر بزرگ کوبا، جامائیکا، هیسپانیولا، و پورتوریکو را در بر میگیرد. همه این جزایر جزو جزایر هند غربی هستند که دریای میانهای آمریکا را از اقیانوس اطلس جدا میکنند.