جنگ استقلال ایرلند
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنگ استقلال ایرلند (ایرلندی: Cogadh na Saoirse)[1] یا جنگ انگلستان و ایرلند[نیازمند منبع] جنگی چریکی در ایرلند از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۱ (میلادی) بود میان ارتش جمهوریخواه ایرلند و بریتانیا، همراه با شبهنظامیان ژاندارمری سلطنتی ایرلند (RIC) و نیروهای کمکی و پلیس ویژه اولستر (USC). این تنشها ورود دوره انقلابی ایرلند به جنگ بود.
جنگ استقلال ایرلند | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
شان هوگان ستون پرواز تیپ ۳ تیپری IRA در طول جنگ | |||||||||
| |||||||||
طرفهای درگیر | |||||||||
جمهوری ایرلند | پادشاهی متحد | ||||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||||
فرماندهان نظامی: مایکل کولینز ریچارد مولکاهی کاتال بروگا رهبران سیاسی: ایمون دو والرا آرتور گریفیث |
فرماندهان نظامی: [[فردریک چارلز شاو]] نویل مکریدی هنری هیو تودور رهبران سیاسی: دیوید لوید جرج [[جان دنتون پینکستون فرنچ]] لرد فیتز آلن ایان مکفرسون هامار گرین وود، | ||||||||
قوا | |||||||||
ارتش جمهوریخواه ایرلند ~۱۵٬۰۰۰ ارتش شهروندان ایرلند ~۲۵۰ (کمکی) |
نیروی زمینی بریتانیا ~۲۰٬۰۰۰ پلیس سلطنتی ایرلند ۹٬۷۰۰ -مشکی و برنزه ۷٬۰۰۰ -بخش کمکی ۱٬۴۰۰ پلیس ویژه اولستر ۴٬۰۰۰ | ||||||||
تلفات و خسارات | |||||||||
~۵۵۰ کشته |
۷۱۴ کشته، شامل: ۴۱۰ کشته RIC ۲۶۱ کشته ارتش بریتانیا ۴۳ کشته USC | ||||||||
~۷۵۰ شهروند کشته شدند جمع کشته شدگان: ~۲٬۰۱۴ |
در آوریل سال ۱۹۱۶، جمهوریخواهان ایرلند قیام عید پاک را علیه حکومت بریتانیا شروع کردند و جمهوری ایرلند را اعلام کردند. در انتخابات دسامبر ۱۹۱۸، حزب جمهوریخواه شین فین در ایرلند پیروز شد. در ۲۱ ژانویه ۱۹۱۹ آنان دولتی جدا شده تشکیل دادند و استقلال ایرلند را اعلام کردند. در ماه سپتامبر، دولت بریتانیا شین فین را مجازات کرد و این درگیری شدیدتر شد. ارتش جمهوریخواه ایرلند شروع به کمین کردن ارتش بریتانیا کرد و به سربازخانههای آنان حمله کرد.[2]