بهرام چهارم
سیزدهمین شاهنشاه ساسانی (٣٨٨ - ٣٩٩) میلادی / From Wikipedia, the free encyclopedia
بهرام چهارم یا وهرام چهارم (به پارسی میانه: 𐭥𐭫𐭧𐭫𐭠𐭭 ت.ت. 'وَرَهْرانْ'؛ درگذشتهٔ ۳۹۹ میلادی) یا بهرامِ شاپور در شاهنامه، سیزدهمین شاهنشاه ایران و انیران از خاندان ساسان در ایرانشهر بود که در میانه ۳۸۸ تا ۳۹۹ میلادی پادشاهی کرد.
بهرام چهارم وَرَهْرانْ 𐭥𐭫𐭧𐭫𐭠𐭭 | |
---|---|
شاهنشاه ایران و انیران[1] | |
سیزدهمین شاهنشاه ساسانی (ایرانشهر) | |
سلطنت | ۳۸۸ – ۳۹۹ |
پیشین | شاپور سوم |
جانشین | یزدگرد یکم |
درگذشته | ۳۹۹ |
فرزند(ان) | خسرو |
خاندان | خاندان ساسان |
پدر | شاپور سوم |
بهرام پیش از رسیدن به سلطنت، به عنوان فرماندار استان کرمان در جنوب شرقی کشور مشغول فعالیت بود.
بهرام پس از مرگ شاپور سوم، به عنوان شاهنشاه ایران و انیران تاجگذاری کرد. دوران فرمانروایی وی به عنوان شاهنشاه، عمدتاً بدون حادثه سپری شد. او در ارمنستان، خسرو چهارم، که دست نشانده خود بود را پس از مدتی برکنار کرد و بهرام شاپور را بر تخت حکومت ارمنستان نشاند. در سال ۳۹۵ میلادی، هونها به شهرها و روستاهای اطراف دجله و فرات حمله کردند، اما توسط ارتش ایران دفع شدند. در زمان بهرام چهارم بود که استفاده از امضاهای ضرابخانهای با تأسیس چندین ضرابخانه جدید در سراسر امپراتوری رواج یافت. سرانجام بهرام چهارم نیز مانند پدرش با توطئه برخی از اشراف کشته شد و برادرش یزدگرد یکم جانشین او شد.