امیل زولا
نویسنده فرانسوی / From Wikipedia, the free encyclopedia
امیل ادوار شارل آنتوان زولا[1] (فرانسوی: Émile Édouard Charles Antoine Zola) (زاده ۲ آوریل ۱۸۴۰ – درگذشته ۲۹ سپتامبر ۱۹۰۲) رماننویس، نمایشنامهنویس و روزنامهنگار فرانسوی، مهمترین نمایندهٔ مکتب ادبی ناتورالیسم و عامل مهم در گسترش تئاتر ناتورالیستی بود. او یکی از معروفترین نویسندگان فرانسوی است[2] که کتابهایش در سطح وسیع در جهان ترجمه و چاپ شده و مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفتهاست. از کتابهای او در سینما و تلویزیون فراوان اقتباس شدهاست.[ی 1]
امیل زولا | |
---|---|
زادهٔ | ۲ آوریل ۱۸۴۰ پاریس، فرانسه |
درگذشت | ۲۹ سپتامبر ۱۹۰۲ (۶۲ سال) پاریس، فرانسه |
ملیت | فرانسوی |
پیشه | نویسنده، داستاننویس، رماننویس، روزنامهنگار، نمایشنامهنویس |
آثار | ثروت روگنهاآسوموارناناشور زندگیژرمینال |
سبک | ناتورالیسم |
امضاء | |
زندگی و آثار زولا موضوع پژوهشهای تاریخی بسیار بودهاست. در زمینهٔ ادبیات او را عمدتاً با مجموعهٔ بیستجلدی روگن ماکار میشناسند که جامعهٔ فرانسه را در دوران امپراتوری دوم فرانسه به تصویر میکشد. این مجموعه دربارهٔ سرگذشت خانوادهٔ روگن ماکار طی نسلهای مختلف است و شخصیتهای هر دوره و نسل خاص موضوع هر رمان هستند.
سالهای آخر زندگی زولا بابت انتشار مقالهاش با عنوان من متهم میکنم در روزنامهٔ سپیدهدم که پایش را به ماجرای دریفوس باز کرد شاخص است. این مقاله موجب محکومیت او و تبعید یکسالهاش به لندن شد.[3] زولا که از چهرههای برجسته در آزادی سیاسی فرانسه بود در تبرئهٔ آلفرد دریفوس، افسر ارتش فرانسه، از اتهام خیانت نقش اساسی داشت. زولا برای اولین و دومین جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۰۱ و ۱۹۰۲ نامزد شد اما این جایزه به او تعلق نگرفت.