احمدشاه
هفتمین و آخرین پادشاه قاجار / From Wikipedia, the free encyclopedia
احمدشاه قاجار (۱۲ بهمن ۱۲۷۵ – ۹ اسفند ۱۳۰۸)[2][3] هفتمین و آخرین شاه ایران از دودمان قاجار و پسر و جانشین محمدعلیشاه بود که از ۲۵ تیر ۱۲۸۸ تا ۹ آبان ۱۳۰۴ ه.خ / از ۱۹۰۹–۱۹۲۵ میلادی به عنوان شاه ایران سلطنت کرد. او پس از خلع پدرش و درحالیکه تنها ۱۳ سال داشت، به شاهی رسید.[4] احمدشاه پس از ۱۶ سال سلطنت در ۱۳۰۴ ه. خ توسط مجلس شورای ملی از پادشاهی برکنار شد.[5]
اطلاعات اجمالی احمدشاه, شاه ایران ...
احمدشاه | |
---|---|
شاه ایران | |
سلطنت | ۲۵ تیر ۱۲۸۸ – ۹ آبان ۱۳۰۴ ۱۹۰۹–۱۹۲۵ میلادی |
پیشین | محمدعلیشاه |
جانشین | رضاشاه |
نایب السلطنه | عضدالملک ابوالقاسم ناصرالملک |
نخستوزیران | |
زاده | ۱۲ بهمن ۱۲۷۵ تبریز، آذربایجان، ایران |
درگذشته | ۹ اسفند ۱۳۰۸ (۳۳ سال) نویی-سور-سن، او-دو-سن، فرانسه[1] |
آرامگاه | |
همسر(ان) | بدرالملوک، فاطمه خانم |
فرزند(ان) | مریمدخت ایراندخت همایوندخت فریدون |
دودمان | قاجاریان |
پدر | محمدعلیشاه |
مادر | ملکه جهان |
طغرا |
بستن
او هفتمین فرزند محمدعلیشاه و نخستین فرزند پسر او از ملکه جهان بود که در وقت ولیعهدی پدر در تبریز به دنیا آمد و پس از فتح تهران و خلع محمدعلیشاه، توسط مجلس عالی رجال و بزرگان دولت در سن ۱۳ سالگی به پادشاهی رسید.[6] تا رسیدن او به سن بلوغ و تاجگذاری در تیر ۱۲۹۳ ابتدا عضدالملک و سپس ابوالقاسم ناصرالملک نایبالسلطنه بودند.