Tiziano
From Wikipedia, the free encyclopedia
Tiziano Vecellio edo Tiziano Vecelli (Pieve di Cadore, Veneziako Errepublika, gaur egun Bellunoko probintzia, Italia, 1478/1490 – Venezia, Veneziako Errepublika, 1576ko abuztuaren 27a), oro har Tiziano[1] izenaz ezaguna, Pizkundeko italiar margolaria izan zen, veneziar eskolako maisu nagusietako bat, handiena batzuen ustez. Esate baterako, Gian Paolo Lomazzo arte-teorialariak, 1590ean, «izar arteko eguzkia» izan zela idatzi zuen[2].
Tiziano | |||
---|---|---|---|
| |||
Bizitza | |||
Jaiotza | Pieve di Cadore, 1478/1490 | ||
Herrialdea | Veneziako Errepublika | ||
Heriotza | Venezia, 1576ko abuztuaren 27a (85/86 urte) | ||
Hobiratze lekua | Santa Maria Gloriosa dei Frari (en) | ||
Heriotza modua | berezko heriotza: izurri bubonikoa | ||
Familia | |||
Aita | Gregorio Vecellio | ||
Ezkontidea(k) | Cecilia Soldano (1525 (egutegi gregorianoa) - 1530eko abuztuaren 6a (egutegi gregorianoa)) | ||
Seme-alabak | |||
Anai-arrebak | |||
Leinua | Vecellio familia | ||
Hezkuntza | |||
Hizkuntzak | italiera | ||
Irakaslea(k) | Giovanni Bellini Gentile Bellini | ||
Ikaslea(k) | ikusi
| ||
Jarduerak | |||
Jarduerak | margolaria, marrazkilaria, arkitektura proiektuen marrazkilaria eta grabatzailea | ||
Lantokia(k) | Venezia Padua Milan Erroma Florentzia Augsburg eta Augsburg | ||
Lan nabarmenak | ikusi
| ||
Jasotako sariak | |||
Kidetza | Accademia delle Arti del Disegno (en) | ||
Mugimendua | Veneziako eskola Goi Pizkundea | ||
Izengoitia(k) | Veccellio, Tiziano | ||
Genero artistikoa | erretratua margolaritza erlijiosoa margolaritza mitologikoa biluzia margolaritza historikoa erretratua | ||
Sinesmenak eta ideologia | |||
Erlijioa | katolizismoa | ||
Tizianok erretratuak, paisaiak, mitologia eszenak edota erlijio gaiak margotzeko gaitasuna izan zuen. Berrogei urterekin hil balitz ere, bere garaian eragin handiena izan zuen artistatzat joko zen. Ibilbide luze eta zabala izan zuen, eta bere margokerak oso aldi ezberdinak izan zituen. Dena dela, hark erabili zituen kolore bizi eta argiak, pintzelkada arinak eta modulazio kromatikoaren leuntasunak ez dute aurrekaririk Mendebaldeko artearen historian.