Nihilismo
From Wikipedia, the free encyclopedia
Nihilismoa korronte filosofiko bat edo filosofiaren barneko ikuspuntu familia bat da, giza existentziaren hainbat ezaugarri ukatzen dituena[1][2], hala nola, egia objektiboa, ezagutza, morala, balioak edo bizitzaren zentzua[1][3]. Maiz, Jainkoaren inexistentziaren ondorio moduan ere definitzen da.
Gizatasunaren eta animalien arteko desberdintasunaren iturri bihurtu den transzendentzia gainbehera dago, porrotaren arrazoiak barnean dituelako. Kristautasunak goiari eusteko gomendatzen die nahigabean eta itolarrian bizi direnei, eta horregatik mantsotasuna bizi-eredutzat hartzen duen heinean, bizitzari berari eraso egiten dio. Ondorioz bizitza tinkoa ukatuz nihilismoa lehen aztarnak ezartzen dira moraltasun tradizionalaren eskutik. Historiako gertakizunek halako helbururik ez duela ikustean, etsipena sortzen da, ondoren sumina eta azkenik nihilismoaren sentikizunak jota munduak azalpenik ez duela ohartzen da gizakia, eta kale gorrian balego bezala gelditzen da, hutsa. Metafisikak mundu honen haraindian atzeman zuen benetako mundua ezerezean gelditu denez gero, aterpetik gabe gelditu zen gizakia[erreferentzia behar].