Arkitektura sakratu
From Wikipedia, the free encyclopedia
Arkitektura sakratua edo Erlijio-arkitektura[1] kultura desberdinetan zentzu sakratua duten eraikinen diseinua burutzen duena da. Erlijio-arkitektura kultu-espazio sakratuen edo otoitz-espazioen diseinuaz eta eraikuntzaz arduratzen da, hala nola elizak, meskitak, estupak, sinagogak eta tenpluak.