Ταχυκαρδία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ως ταχυκαρδία ορίζεται η παρουσία αυξημένης καρδιακής συχνότητας, δηλαδή αυξημένης συχνότητας των καρδιακών παλμών που είναι μεγαλύτερη από 100/ λεπτό. Με απλά λόγια πρόκειται για "γρήγορο χτύπο της καρδιάς". Η ταχυκαρδία μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί με την ψηλάφηση του σφυγμού μιας αρτηρίας, αφού κάθε σφύξη της αρτηρίας αντιστοιχεί σε μία συστολή της καρδιάς. Συνεπώς η ταχυκαρδία πρακτικά προκαλεί και ταχυσφυγμία (ταχύ σφυγμό).
Η ψηλάφηση του σφυγμού είναι εύκολη στην κερκιδική αρτηρία (αρτηρία στον καρπό που ψηλαφάται επί τα εντός του άκρου του οστού της κερκίδας).[1] Μια άλλη θέση που χρησιμοποιείται για την ψηλάφηση του σφυγμού είναι η καρωτίδα αρτηρία. Η ταχυκαρδία μπορεί επίσης να διαπιστωθεί με την ακρόαση της καρδιάς (με ένα στηθοσκόπιο) ή με το ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ), ή με το οξύμετρο δακτύλου (παλμική οξυμετρία) ή με κάποια ηλεκτρονικά πιεσόμετρα (που παρέχουν ένδειξη και για τους σφυγμούς, εκτός από την αρτηριακή πίεση, την οποία μετρούν), ή με κάποια ειδικά ρολόγια.[1]
Η ταχυκαρδία μπορεί να μην είναι αισθητή από κάποιο άτομο, ή και να είναι αισθητή (τότε το άτομο αναφέρει αίσθημα παλμών στο στήθος ή στο λαιμό, συχνά περιγραφόμενο σαν "φτερούγισμα", ενώ μπορεί να υπάρχουν και άλλα συμπτώματα ανάλογα με την αιτία και με τα επίπεδα της καρδιακής συχνότητας, π.χ. εξάντληση, δύσπνοια, κλπ).[1][2]