Σερζ Γκενσμπούρ
Γάλλος μουσικός και ηθοποιός / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σερζ Γκενσμπούρ (γαλλικά: Serge Gainsbourg, [sɛʁʒ ɡɛ̃sbuʁ]· πραγματικό όνομα: Λυσιέν Γκινσμπούρ, γαλλικά: Lucien Ginsburg· Παρίσι, 2 Απριλίου 1928 - 2 Μαρτίου 1991), ήταν Γάλλος στιχουργός-συνθέτης-ερμηνευτής, πιανίστας, ζωγράφος, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, συγγραφέας, ηθοποιός και κινηματογραφιστής[5]. Έγινε όμως διάσημος σαν συνθέτης-τραγουδιστής και στιχουργός ερμηνεύοντας πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής. Ασχολήθηκε επίσης με τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία και έκανε αρκετές ταινίες και βίντεο-κλιπ ενώ έκανε και τη μουσική επένδυση πολλών ταινιών.
Σερζ Γκαινσμπούρ | |
---|---|
Serge Gainsbourg 1981 | |
Προφορά | |
Ψευδώνυμο | Julien Grix Gainsbarre |
Γέννηση | 2 Απριλίου 1928, Παρίσι, 4ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού, Γαλλία |
Θάνατος | 2 Μαρτίου 1991 (62 ετών) Παρίσι 7ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού Γαλλία 7ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[1] |
Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Μονπαρνάς |
Εθνικότητα | Γάλλος |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[2] |
Σπουδές | Λύκειο Κοντορσέ και Εκόλ Νορμάλ του Παρισιού «Αλφρέντ Κορτό» |
Ιδιότητα | Συνθέτης-στιχουργός-ερμηνευτής |
Εν ενεργεία | Από το 1957 έως το 1991 |
Σύζυγος | Lise Levitzky (1951–1957)[3] και Caroline von Paulus (1981–1991)[4] |
Τέκνα | Σαρλότ Γκανσμπούρ, Lucien Gainsbourg |
Γονείς | Joseph και Olga Ginsburg |
Αδέλφια | Liliane Gainsbourg (δίδυμος) |
Όργανα | ακκορντεόν, μπάσο, κιθάρα, πιάνο και φωνή |
Είδος τέχνης | Μουσικός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, ζωγράφος και ηθοποιός |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | Γαλλικό τραγούδι, τζάζ,rock pop,progressiverock,γαλλικό βαριετέ,reggae,cha-cha-cha, mambo,funk. |
Βραβεύσεις | βραβεία Σεζάρ (1996) |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Το ξεκίνημά του στη σκηνή αρχικά ήταν δύσκολο λόγω του παρουσιαστικού του. Όλη του τη ζωή, ο Σερζ Γκενσμπούρ υπέφερε από ένα αίσθημα απόρριψης και από την εικόνα που του έδειχνε ο καθρέφτης: αυτήν ενός άσχημου άνδρα. Με την πάροδο του χρόνου όμως, δημιουργεί την περσόνα του καταραμένου ποιητή που προβοκάρει χωρίς ωστόσο να μπαίνει στο περιθώριο του συστήματος, "Γύρισα το σακάκι μου ανάποδα όταν κατάλαβα πως ήταν ντουμπλαρισμένο με γούνα" δηλώνει στην Denise Glaser όταν έκανε στροφή προς την ποπ μουσική κατά τη δεκαετία του 1960[6]. Οι στίχοι των τραγουδιών του είναι συνήθως αμφίσημοι και μαρτυρούν τη διάθεσή του για πρόκληση (Nazi Rock, Aux armes e caetera, Lemon Incest), για ερωτισμό (Les Sucettes, Je t'aime .....moi non plus, Love on the Beat), γεγονός που επισύρει οξύτατες κριτικές. Του άρεσε επίσης να παίζει με τις λογοτεχνικές αναφορές, όπως ο Βερλέν (Ήρθα να σου πω πως φεύγω). Εν τούτοις, θεωρούσε το τραγούδι και ιδιαίτερα τη στιχουργική σαν "ελάσσονα τέχνη[5]" εφόσον δεν χρειάζεται, αντίθετα με τη ζωγραφική, ιδιαίτερη παιδεία ώστε να μπορέσεις να την απολαύσεις[7]. Παρ'όλα αυτά, χρησιμοποιεί πολύ συχνά ποιητική φόρμα στους στίχους του.
Ο Γκενσμπούρ θα περάσει από τη ζωή πολλών διάσημων ηθοποιών και τραγουδιστριών, όπως η Μπριζίτ Μπαρντό και η Τζέιν Μπίρκιν[5] με την οποία απέκτησε το τρίτο του παιδί, τη Σαρλότ Γκαινσμπούρ. Μετά τον χωρισμό τους, συνάντησε την "Μπαμπού" με την οποία απέκτησε το τέταρτο και τελευταίο παιδί του, τον Lucien Gainsbourg, χαϊδευτικά "Lulu".
Επηρέασε έντονα διάφορους Γάλλους καλλιτέχνες όπως το συγκρότημα Taxi Girl, τον Renaud ακόμα και τον Etienne Daho αλλά και μη γαλλόφωνους καλλιτέχνες όπως τον Beck Hansen, τον Mike Patton, το συγκρότημα Portishead και τον συνθέτη David Holmes.
Αν κι η φήμη του εκτός γαλλόφωνων χωρών περιορίζεται στους επαγγελματίες μουσικούς, ωστόσο δύο από τα άλμπουμ του ανεβαίνουν στις καλύτερες πωλήσεις δίσκων στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής: το "Bonnie and Clyde" (με τη Μπριζίτ Μπαρντό) κατατάσσεται στην 12η θέση στο Billboard 200 το 1968 και το "Jane Birkin/Serge Gainsbourg" στην 196η θέση το 1970. Το τραγούδι του "Je t'aime...moi non plus" μπαίνει στην 58η θέση στο Billboard Hot 100, παρ'όλο τις περιορισμένες ραδιοφωνικές μεταδόσεις, ενώ στη Βρετανία κάνει μεγάλη επιτυχία και κατατάσσεται στο νούμερο 1 των πωλήσεων. Οι ερμηνείες αυτών των τραγουδιών του καθώς και οι ερμηνείες της Βελγίδας τραγουδίστριας Soeur Sourire, θεωρούνται στις ΗΠΑ ασυναγώνιστες όσον αφορά τα γαλλικά τραγούδια.