Περίοδος επώασης
η περίοδος που μεσολαβεί ανάμεσα στην αρχική προσβολή από κάποιον παθογόνο παράγοντα και στην εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Περίοδος επώασης (ή λανθάνουσα περίοδος) είναι ο χρόνος ο οποίος μεσολαβεί από την έκθεση ενός ατόμου σε παθογόνο οργανισμό[1], σε μια χημική ουσία ή σε κάποιο είδος ακτινοβολίας μέχρι την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων από την έκθεση αυτή. Σε μια τυπική μολυσματική ασθένεια, η περίοδος επώασης είναι η περίοδος που χρειάζεται ο παθογόνος οργανισμός ώστε να εμφανίσει στον ξενιστή τα πρώτα συμπτώματα.