Παλαιός Κόσμος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Παλαιός Κόσμος αποτελείται από τις ηπείρους της Αφρικής, Ευρώπης και Ασίας, ως όρος χρονολογείται από τα τέλη του 16ου αιώνα[1] και χρησιμοποιείται για να περιγράψει την περιοχή του γνωστού κόσμου πριν την ευρωπαϊκή επαφή με την Ήπειρο της Αμερικής στα τέλη του Μεσαίωνα από τον Κολόμβο. Χρησιμοποιείται σε αντιδιαστολή με τον όρο Νέος Κόσμος, ο οποίος περιγράφει την Αμερική κυρίως, καθώς και την Ωκεανία.[2]