Μεγάλος Βωμός του Ηρακλή
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μεγάλος Βωμός του ανίκητου Ηρακλή (λατινικά: Herculis Invicti Ara Maxima[1]) βρισκόταν στην Αγορά του Βοός (Forum Boarium) της αρχαίας Ρώμης. Ήταν το αρχαιότερο κέντρο λατρείας του Ηρακλή στη Ρώμη, πριν από τον κυκλικό ναό του Νικητή Ηρακλή. Η ρωμαϊκή παράδοση θεωρούσε το σημείο, ως τη θέση όπου ο Ηρακλής σκότωσε τον Κάκο και απέδιδε στον Eύανδρο από την Αρκαδία την ανέγερσή του.[2] Η Αινειάδα του Βιργίλιου λέει για τον Εύανδρο, όταν αποδίδει την αρχική δημιουργία του Μεγίστου Βωμού στον Ποτίτιο και τους Πινάριους.[3]
Μεγάλος Βωμός του Ηρακλή | |
---|---|
Είδος | αρχαιολογική θέση και βωμός |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°53′20″N 12°28′52″E |
Διοικητική υπαγωγή | Ρώμη |
Τοποθεσία | Φόρουμ Μποάριουμ |
Χώρα | Ιταλία |
δεδομένα (π) |
Ο αρχικός βωμός κάηκε στη Μεγάλη πυρκαγιά της Ρώμης το 64 μ.Χ.,[4] αλλά ξανακτίστηκε και παρέμενε όρθιος τον 4ο αι. Μία δοκιμαστική ταύτιση μίας εξέδρας από τόφφο στην κρύπτη της Σάντα Μαρία ιν Κοσμεντίν με το θεμέλιο του βωμού, έγινε από τον Φιλίπο Κοαρέλι και άλλους αρχαιολόγους.[5][6]
Διάφορες αναφορές, με τον Μ. Τ. Βάρρο ως πηγή, δικαιολογούσαν τον αποκλεισμό των γυναικών από τις τελετές εδώ ή τη συμμετοχή τους στα κρέατα της θυσίας.[7] Οι τελετουργίες στον Μέγιστο Βωμό ήταν μοναδικές για τη λατρεία του Ηρακλή, καθώς εκτελούνταν κατά τον τρόπο των ελληνικών ιεροτελεστιών (ritu Graeco), δηλ. με ακάλυπτα κεφάλια.[8]