Κριστίνα Σκάρμπεκ
Πολωνή κατάσκοπος / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μάρια Κριστίνα Γιανίνα Σκάρμπεκ (πολωνικά: Maria Krystyna Janina Skarbek), ΤΒΑ, ΜΓ, (1 Μαΐου 1908[lower-greek 1][lower-greek 2][11] – 15 Ιουνίου 1952), επίσης γνωστή ως Κριστίν Γκράνβιλ (Christine Granville),[9] ήταν Πολωνή πράκτορας των Βρετανικών Επιχειρήσεων Ειδικών Αποστολών (ΕΕΑ) κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Έγινε διάσημη για τα τολμηρά κατορθώματά της σε αποστολές πληροφοριών και παράτυπου πολέμου στην κατεχόμενη από τους Ναζί Πολωνία και τη Γαλλία. Ο δημοσιογράφος Άλιστερ Χορν, ο οποίος περιέγραψε τον εαυτό του το 2012 ως έναν από τους λίγους ακόμη εν ζωή ανθρώπους που γνώριζαν τη Σκάρμπεκ, την αποκάλεσε «η πιο γενναία των γενναίων».[12] Η αρχηγός κατασκοπείας των ΕΕΑ, Βέρα Άτκινς, περιέγραψε την Σκάρμπεκ ως «πολύ γενναία, πολύ ελκυστική, αλλά μοναχική και κλεισμένη στον εαυτό της».[13]
Έγινε Βρετανίδα πράκτορας μήνες πριν από την ίδρυση των ΕΕΑ τον Ιούλιο του 1940. Ήταν η πρώτη γυναίκα πράκτορας των Βρετανών που υπηρέτησε στο πεδίο και η μακροβιότερη από όλες τις γυναίκες πράκτορες της Βρετανίας εν καιρώ πολέμου.[14] Η επινοητικότητα και η επιτυχία της έχουν πιστωθεί ότι επηρέασαν την απόφαση της οργάνωσης να στρατολογήσει περισσότερες γυναίκες ως πράκτορες στις κατεχόμενες από τους Ναζί χώρες.[15] Το 1941 άρχισε να χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Κριστίν Γκράνβιλ, ένα όνομα που υιοθέτησε νόμιμα μετά την πολιτογράφηση ως Βρετανίδα υπήκοος το Δεκέμβριο του 1946.[13]
Το πιο διάσημο κατόρθωμα της Σκάρμπεκ ήταν η εξασφάλιση της απελευθέρωσης των πρακτόρων των ΕΕΑ, Φράνσις Κάμαρτς και Ζαν Φίλντινγκ, από μια γερμανική φυλακή ώρες πριν εκτελεστούν. Το έκανε ύστερα από συνάντηση (με μεγάλο προσωπικό κίνδυνο) με τον διοικητή της Γκεστάπο στο Ντίνι-λε-Μπαιν της Γαλλίας, λέγοντάς του ότι ήταν Βρετανίδα πράκτορας και πείθωντάς τον με απειλές, ψέματα και δωροδοκία δύο εκατομμυρίων φράγκων να απελευθερώσει τους πράκτορες των ΕΕΑ. Το γεγονός έχει εμφανιστεί στο τελευταίο επεισόδιο της βρετανικής τηλεοπτικής εκπομπής Wish Me Luck.
Η Σκάρμπεκ συχνά χαρακτηρίζεται με όρους όπως ο «πιο λαμπερός κατάσκοπος» της Βρετανίας.[16] Μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου το 1952 στο Λονδίνο από έναν εμμονικό και απορριπτέο μνηστήρα, που στη συνέχεια κρεμάστηκε.