Κατακόμβες της Ρώμης
υπόγειοι τόποι ταφής στη Ρώμη / From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Κατακόμβες της Ρώμης (ιταλ. Catacombe di Roma) είναι αρχαίες κατακόμβες, δηλαδή υπόγειοι τόποι ταφής, κάτω από τη Ρώμη. Υπάρχουν τουλάχιστον σαράντα από αυτές και μερικές ανακαλύφθηκαν μόλις τις τελευταίες δεκαετίες. Αν και είναι περίφημες για τις χριστιανικές ταφές τους, σε αυτές βρίσκουμε τάφους ανθρώπων από όλες τις θρησκείες που υπήρξαν στην πόλη από τον 2ο αιώνα μ.Χ. και μετά[1], κυρίως ως απόκριση στον υπερπληθυσμό και την έλλειψη γης για νέα κοιμητήρια. Οι Ετρούσκοι, όπως και αρκετοί άλλοι ευρωπαικοί λαοί, συνήθιζαν να θάβουν τους νεκρούς τους σε υπόγειους θαλάμους. Η αρχική ρωμαϊκή συνήθεια ήταν η καύση των νεκρών, μετά την οποία τα υπολείμματα φυλάσσονταν σε μία τεφροδόχο, συχνά μέσα σε ένα κολουμβάριο. Από τον 2ο αιώνα μ.Χ. και μετά, η ταφή χωρίς να προηγηθεί καύση έγινε ο κανόνας. Οι Χριστιανοί από τότε προτιμούσαν την ταφή έναντι της καύσεως, εξαιτίας της πίστεως στην «εν σώματι» ανάσταση των νεκρών κατά τη Δευτέρα Παρουσία.
Οι χριστιανικές κατακόμβες, και ιδίως αυτές της Ρώμης, είναι εξαιρετικά σημαντικές για τη μελέτη της ιστορίας της Πρωτοχριστιανικής τέχνης, καθώς περιέχουν την πλειονότητα των σωζόμενων δειγμάτων των προ του 400 μ.Χ. νωπογραφιών και γλυπτικής, αλλά και εγχρυσωμένων γυάλινων μενταγιόν (τα περισσότερα από αυτά έχουν λεηλατηθεί, όπως έχουν αφαιρεθεί και οι περισσότερες σοροί των νεκρών). Οι εβραϊκές κατακόμβες είναι παρομοίως σημαντικές για τη μελέτη του κοσμικού εβραϊκού πολιτισμού της ίδιας περιόδου.