Ισαάκιος Κομνηνός (υιός Αλεξίου Α΄)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ισαάκιος Κομνηνός (16 Ιανουαρίου 1093 – 1152) ήταν το πέμπτο παιδί και ο τρίτος γιος του Βυζαντινού αυτοκράτορα Αλεξίου Α΄ Κομνηνού και της αυτοκράτειρας Ειρήνης Δούκαινας[1]. Την εποχή που γεννήθηκε ο πατέρας του είχε ανέβει στον θρόνο και γι΄αυτό ονομάστηκε Πορφυρογέννητος, τον τίτλο κατείχε σε όλη του τη ζωή[2][3]. Πήρε τον τίτλο του σεβαστοκράτορα από τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιωάννη Β΄ Κομνηνό, αλλά αργότερα ήρθε σε σύγκρουση μαζί του χάρη στις αυτοκρατορικές φιλοδοξίες του.
Ισαάκιος Κομνηνός | |
---|---|
Γέννηση | 16 Ιανουαρίου 1093 |
Θάνατος | 1152 (59 ετών) |
Σύζυγος | Ειρήνη |
Επίγονοι | Ιωάννης Κομνηνός Τζελέπης Άννα Κομνηνή Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός Ελένη Κομνηνή Μαρία Κομνηνή Ευδοκία Κομνηνή |
Οίκος | Δυναστεία των Κομνηνών |
Πατέρας | Αλέξιος Α΄ Κομνηνός |
Μητέρα | Ειρήνη Δούκαινα |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ο Ισαάκιος και οι γιοι του εξορίστηκαν μετά την εμπλοκή τους σε συνωμοσία εναντίον του Ιωάννη Β΄, περιπλανήθηκαν πολλά χρόνια στην Μικρά Ασία και την Ανατολή, προσπάθησαν να αποκτήσουν την στήριξη τοπικών ηγεμόνων αλλά απέτυχαν. Οι μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες του Ιωάννη Β΄ ανάγκασαν τον Ισαάκιο να συμφιλιωθεί με τον αδελφό του (1138) αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ τις φιλοδοξίες του για τον Βυζαντινό θρόνο. Ο μεγαλύτερος γιος του αποστάτησε στους Σελτζούκους και ο Ισαάκιος εξορίστηκε στην Ηράκλεια (1139). Στη σύγκρουση που ξέσπασε για τη διαδοχή όταν πέθανε ο Ιωάννης Β΄ (1143) υποστήριξε τον τρίτο γιο του Ισαάκιο αλλά τελικά επικράτησε ο μικρότερος Μανουήλ Α΄ Κομνηνός. Η κατάσταση της υγείας του χειροτέρεψε άσχημα και αποφάσισε να αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή (1150), οικοδόμησε το μοναστήρι Θεοτόκος η Κοσμοσώτειρα στις Φέρες Έβρου όπου και τάφηκε.