Θάνος Βλέκας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Θάνος Βλέκας είναι μυθιστόρημα του Παύλου Καλλιγά και ένα από τα λίγα έργα της περιόδου της ελληνικής πεζογραφίας 1830-1880 που δεν περιέπεσαν στην αφάνεια και δεν καταδικάστηκαν από τη σύγχρονη και μεταγενέστερη κριτική, εξαιτίας της ξεχωριστής θεματολογίας του. Είναι ένα από τα πρώτα έργα που άντλησαν την έμπνευσή τους από την καθημερινή ζωή των αγροτών στην ύπαιθρο και γι' αυτό θεωρήθηκε πρόδρομος της ηθογραφίας και των πεζογραφικών τάσεων που επικράτησαν την επόμενη περίοδο, της γενιάς του 1880. Αφηγείται την ιστορία ενός αγρότη, του Θάνου Βλέκα, και εστιάζει στο πρόβλημα της ληστείας που ταλαιπωρούσε την ελληνική κοινωνία κατά τα μετεπαναστατικά χρόνια.
«Ὁποῖον τρόμον ἐνέπνεεν ἡ κεφαλὴ τῆς Μεδούσης ἐπὶ τῆς αἰγίδος τῆς Ἀθηνᾶς, ἐνέπνεε καὶ ὁ Μοίραρχος ἐπὶ κεφαλῆς τῶν χωροφυλάκων του».[1]
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συγγραφέας | Παύλος Καλλιγάς |
---|---|
Γλώσσα | Ελληνικά |
Μορφή | Μυθιστόρημα |
Σειρά | Νεοελληνική Γραμματεία -29 |
Αριθμός Σελίδων | 270 |
δεδομένα (π • σ • ε ) |