Ελληνικός μεσοπόλεμος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ως ελληνικός μεσοπόλεμος σε αντιδιαστολή µε τον Ευρωπαϊκό ορίζεται ιστοριογραφικά η περίοδος µεταξύ του 1923 και του 1940, [εκκρεμεί παραπομπή] µεταξύ δηλαδή της Μικρασιατικής Καταστροφής και της εισόδου της Ελλάδας στο Β' Π.Π. Η ήττα των ελληνικών δυνάμεων στη Μικρά Ασία σηματοδοτεί τη λήξη µίας δεκαετίας συνεχών πολέμων, αλλά και την κατάρρευση της Μεγάλης Ιδέας[1] µετά από έναν αιώνα σχεδόν εδαφικών επεκτάσεων και μεταβολών εξαιτίας των αλλεπάλληλων ενσωματώσεων πληθυσμών. Πρόκειται πιθανώς για την πλέον ταραγμένη, γεμάτη αντιφάσεις περίοδο, αλλά αποτελεί κλειδί για τη βαθύτερη κατανόηση και διαµόρφωση της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.