Βόρεια Καταλονία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ως Βόρεια Καταλωνία (στα καταλανικά Catalunya del Nord και Catalunya Nord, στα γαλλικά Catalogne Nord[1]) ορίζεται στην καταλανόφωνη κυρίως βιβλιογραφία το μέρος του Πριγκιπάτου της Καταλωνίας που αποδόθηκε στη Γαλλία βάσει της Συνθήκης των Πυρηναίων το 1659. Σήμερα περιλαμβάνει τα εδάφη των περιοχών (κομητειών) του Ροσελιό, του Κονφλέν, του Μπαλιεσπί, του Καπσί και την Άνω Σερδάνια και ανήκουν στον γαλλικό νομό των Ανατολικών Πυρηναίων της περιοχής Λαγκντόκ-Ρουσιγιόν. Σε αυτήν εντάσσεται και η περιοχή της Φενολιέδα ή Φενουγιέντ (Fenolheda στα οξιτανικά και Fenouillèdes στα γαλλικά) παρόλο τον παραδοσιακό οξιτανικό της χαρακτήρα. Κύρια πόλη και πρωτεύουσά της είναι το Περπινιάν.
Η σημερινή Βόρεια Καταλωνία ιστορικά αποτέλεσε αναπόσπαστο τμήμα της Καταλωνίας. Ακόμη και μετά την υπαγωγή της στη Γαλλία, οι κάτοικοι συνέχισαν να έχουν καταλανική συνείδηση και να μιλούν καταλανικά, ενώ η χάραξη του συνόρου δεν διέκοψε τις επικοινωνίες με την υπόλοιπη Καταλωνία. Από τον 19ο αιώνα και μετά ωστόσο η τοπική ταυτότητα άρχισε να υποχωρεί υπό το βάρος των πιέσεων από το γαλλικό κράτος και η άφιξη πολλών Γάλλων από τις πρώην αφρικανικές αποικίες έγειρε την πλάστιγγα εναντίον της καταλανικής ταυτότητας, που έχασε το βάρος που έχει η ίδια στην κατεξοχήν Καταλωνία. Οι κάτοικοι του σημερινού νομού των Ανατολικών Πυρηναίων συνεχίζουν να ονομάζονται Καταλανοί αλλά κάτω από μια σκοπιά περισσότερο τοπικιστική παρά εθνική.[2] Από τα τέλη του 20ού αιώνα, σταδιακά η τοπική κυβέρνηση υιοθέτησε παραδοσιακά καταλανικά σύμβολα (π.χ. χρήση της καταλανικής σημαίας ως σύμβολο του νομού και των καταλανικών στις δημόσιες επιγραφές) και το 2007 αναγνώρισε τα καταλανικά ως επίσημη γλώσσα του νομού.