Αυτοκρατορία του Μάλι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η αυτοκρατορία του Μάλι (μαντίνγκ: Nyeni[2] ή Niani, ιστορικά Manden Kurufaba / Μαντέν Κουρουφάμπα)[1] ήταν αυτοκρατορία της Δυτικής Αφρικής κατά την περίοδο 1230 με 1670. Ιδρύθηκε από τον Σαντιάτα Κεϊτά και έγινε γνωστή για τον πλούτο των ηγεμόνων της, ειδικά του Μούσα Α΄ ο οποίος θεωρείται ως ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους που έζησαν ποτέ.[3] Εντός της αυτοκρατορίας ομιλούνταν οι γλώσσες Μαντίνγκ. Ήταν η μεγαλύτερη αυτοκρατορία της δυτικής Αφρικής, και επηρέασε σημαντικά την ευρύτερη περιοχή μέσω της εξάπλωσης της γλώσσας, νόμων και εθίμων της.[4] Μεγάλο τμήμα των καταγεγραμμένων πληροφοριών σχετικά με την αυτοκρατορία του Μάλι προέρχεται από τα γραπτά των Ιμπν Χαλντούν και Ιμπν Μπατούτα, Αράβων ιστορικών του 14ου αιώνα, καθώς και του Λέοντα Αφρικανού κατά τον 16ο αιώνα. Η άλλη κύρια πηγή πληροφοριών είναι η προφορική παράδοση του λαού των Μαντίνκα, μέσω των αφηγητών οι οποίοι είναι γνωστοί ως γκριότ.[5]
Αυτοκρατορία του Μάλι
Nyeni / Mande Kurufaba[1] | |
---|---|
Έκταση της αυτοκρατορίας το 1350 | |
Νιάνι (αρχικά) Κανγκάμπα (μεταγενέστερα) | |
Μαλινκέ, Μαντίνκα, Φούλα, Μπόζο | |
Θρησκεία | Παραδοσιακές αφρικανικές θρησκείες, Ισλάμ |
Μανσά | Σαντιάτα Κεϊτά (πρώτος), Μαχμούτ Δ΄ (τελευταίος) |
Αυτοκρατορία | 1235–1670 |
Νόμισμα | χρυσόσκονη (επίσης αλάτι, χαλκός και κοχύλια) |