Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας
Βυζαντινό κράτος στα παράλια του Εύξεινου Πόντου / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας ήταν μια μοναρχία την περίοδο 13ου-15ου αιώνα, αποτελούμενη από τη μακρινή βορειοανατολική γωνία της Μικράς Ασίας και τη νότια Κριμαία. Ήταν ένα από τα τρία διάδοχα κράτη τα οποία καθιερώθηκαν μετά την πτώση της Ανατολικής Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας κατά την Δ΄ Σταυροφορία, μαζί με την Αυτοκρατορία της Νίκαιας και το Δεσποτάτο της Ηπείρου.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας | |||||
| |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Η Λατινική Αυτοκρατορία (κόκκινο), η Αυτοκρατορία της Νίκαιας (μπλε), η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας (μωβ) και το Δεσποτάτο της Ηπείρου (πράσινο). Τα όρια είναι ασαφή. | |||||
Πρωτεύουσα | Τραπεζούντα | ||||
Γλώσσες | Μεσαιωνική ελληνική γλώσσα | ||||
Θρησκεία | Ανατολικός Χριστιανισμός | ||||
Πολίτευμα | Αυτοκρατορία | ||||
Αυτοκράτορας | Αλέξιος Α΄ Μέγας Κομνηνός (πρώτος) | ||||
Δαυίδ Μέγας Κομνηνός (τελευταίος) | |||||
Ιστορία | |||||
- | Ίδρυση | 1204 | |||
- | Κατάλυση | 1461 | |||
Από τα τρία κράτη, τελικά η Αυτοκρατορία της Νίκαιας κατόρθωσε την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης και την ανασύσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 1261. Έτσι, η Αυτοκρατορία της Νίκαιας έγινε η αναστημένη βυζαντινή αυτοκρατορία.
Αντίθετα, η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας έμεινε απομονωμένη. Διατηρήθηκε για μόλις 8 χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Το 1461 ο Οθωμανός Σουλτάνος Μωάμεθ Β΄ την κατέλυσε εύκολα μετά από πολιορκία μόλις ενός μήνα και αιχμαλώτισε τον ηγεμόνα της και την οικογένειά του.[2]