Απελευθέρωση των δουλοπάροικων του 1861
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μεταρρύθμιση Απελευθέρωσης του 1861 στη Ρωσία (ρωσικά: Крестьянская реформа 1861 год, Κρεστιάνσκαγια ρεφόρμα 1861 γκότα, κατά λέξη: “η αγροτική μεταρρύθμιση του 1861”) ήταν η πρώτη και πιο σημαντική των φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, που έγιναν στη διάρκεια της βασιλείας (1855-1881) του Αυτοκράτορα Αλέξανδρου Β΄ της Ρωσίας. Η μεταρρύθμιση κατάργησε ουσιαστικά τη δουλοπαροικία σε όλη τη Ρωσική Αυτοκρατορία.
Το Μανιφέστο (Διακήρυξη) Απελευθέρωσης του 1861 διακήρυξε τη χειραφέτηση των δουλοπάροικων στα ιδιωτικά κτήματα και των οικιακών (στα νοικοκυριά) δουλοπάροικων. Με αυτό το διάταγμα περισσότερα από 23 εκατομμύρια άνθρωποι απόκτησαν την ελευθερία τους.[1] Οι δουλοπάροικοι κατέκτησαν τα πλήρη δικαιώματα των ελεύθερων πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων να παντρεύονται χωρίς συναίνεση, να έχουν ιδιοκτησία και επάγγελμα. Το Μανιφέστο καθόριζε ότι οι αγρότες θα μπορούσαν να αγοράσουν τη γη από τους γαιοκτήμονες. Οι δουλοπάροικοι των νοικοκυριών επηρεάστηκαν λιγότερο: κέρδισαν μόνο την ελευθερία τους και όχι γη.
Στη Γεωργία η απελευθέρωση έγινε αργότερα, το 1864, και με καλύτερους όρους για τους ευγενείς απ’ ό,τι στη Ρωσία. Οι δουλοπάροικοι απελευθερώθηκαν το 1861, μετά από μια ομιλία του Τσάρου Αλέξανδρου Β΄ στις 30 Μαρτίου 1856.[2] Οι κρατικοί δουλοπάροικοι, δηλαδή οι δουλοπάροικοι που ζούσαν σε αυτοκρατορικά κτήματα απελευθερώθηκαν αργότερα, το 1866.