Ανοσολογία
Κλάδος της βιοϊατρικής που καλύπτει τη μελέτη της φυσιολογίας και της λειτουργικότητας του ανοσοποιητικού συστήματος. / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ανοσολογία είναι κλάδος της βιολογίας και της Ιατρικής[1] που καλύπτει τη μελέτη του ανοσοποιητικού συστήματος[2] σε όλους τους οργανισμούς.[3] Η ανοσολογία καταγράφει, μετρά και μελετάει τη φυσιολογική λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος τόσο σε καταστάσεις υγείας όσο και σε ασθένειες, τις δυσλειτουργίες του ανοσοποιητικού συστήματος σε ανοσολογικές διαταραχές (όπως αυτοάνοσα νοσήματα,[4] υπερευαισθησία,[5] ανοσοανεπάρκεια,[6] και απόρριψη μοσχεύματος[7] ), και τα φυσικά, χημικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά των συστατικών του ανοσοποιητικού συστήματος in vitro,[8] in situ και in vivo.[9] Η ανοσολογία έχει εφαρμογές σε πολλούς κλάδους της ιατρικής, ιδιαίτερα στους τομείς της μεταμόσχευσης οργάνων, της ογκολογίας, της ρευματολογίας, της ιολογίας, της βακτηριολογίας, της παρασιτολογίας, της ψυχιατρικής και της δερματολογίας.
Ο όρος επινοήθηκε από τον Ρώσο βιολόγο Ιλια Μέτσνικοφ,[10] οποίος προχώρησε σε σπουδές στην ανοσολογία και έλαβε το βραβείο Νόμπελ για το έργο του το 1908. Κόλλησε μικρά αγκάθια σε προνύμφες αστεριών και παρατήρησε ασυνήθιστα κύτταρα να περιβάλλουν τα αγκάθια. Αυτή ήταν η ενεργή απάντηση του σώματος που προσπαθεί να διατηρήσει την ακεραιότητά του. Ο Μέτσνικοφ ήταν ο πρώτος που παρατήρησε το φαινόμενο της φαγοκυττάρωσης,[11] στην οποία το σώμα αμύνεται έναντι ενός ξένου σώματος.
Πριν από τον προσδιορισμό της ανοσίας,[12] οι πρώτοι γιατροί χαρακτήριζαν όργανα που αργότερα θα αποδεικνύονταν ως βασικά συστατικά του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα σημαντικά λεμφικά όργανα του ανοσοποιητικού συστήματος είναι ο θύμος αδένας,[13] ο μυελός των οστών και οι κύριοι λεμφικοί ιστοί όπως ο σπλήνας, οι αμυγδαλές, τα λεμφαγγεία, οι λεμφαδένες, τα αδενοειδή και το ήπαρ. Ωστόσο, πολλά συστατικά του ανοσοποιητικού συστήματος είναι κυτταρικής φύσης και δεν σχετίζονται με συγκεκριμένα όργανα, αλλά είναι μάλλον ενσωματωμένα ή κυκλοφορούν σε διάφορους ιστούς που βρίσκονται σε όλο το σώμα. Όταν οι συνθήκες υγείας επιδεινώνονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, τμήματα οργάνων του ανοσοποιητικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένου του θύμου αδένα, του σπλήνα, του μυελού των οστών, των λεμφαδένων και άλλων λεμφικών ιστών, μπορούν να αφαιρεθούν χειρουργικά για εξέταση όσο οι ασθενείς είναι ακόμα ζωντανοί.