Αλεξάντρ Βασίλιεβιτς Αλεξάντροφ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αλεξάντρ Βασίλιεβιτς Αλεξάντροφ[8] (Александр Васильевич Александров, 13 Απριλίου[9] 1883 – 8 Ιουλίου 1946) ήταν Ρώσος / Σοβιετικός συνθέτης, ιδρυτής της ομώνυμης Χορωδίας. Ο Αλεξάντροφ έγραψε τη μουσική του εθνικού ύμνου της Σοβιετικής Ενώσεως, ο οποίος το 2000 έγινε ο εθνικός ύμνος της Ρωσίας (με νέους στίχους). Το έργο του αναγνωρίσθηκε με τις τιμητικές διακρίσεις του τίτλου του Λαϊκού Καλλιτέχνη της ΕΣΣΔ και του Βραβείου Στάλιν[10].
Ο Α.Β. Αλεξάντροφ, γνωστός με το υποκοριστικό Σάσα, γεννήθηκε στο Πλάχινο, ένα χωριό στα νοτιοανατολικά της Μόσχας. Ως παιδί τραγουδούσε τόσο εντυπωσιακά, ώστε ταξίδεψε μέχρι την Αγία Πετρούπολη για να γίνει μέλος της χορωδίας του Καθεδρικού Ναού του Καζάν. Εκεί μελέτησε σύνθεση υπό τον Νικολάι Μέτνερ και συνέχισε στη Μόσχα, όπου πήρε διδακτορικό και τελικώς έγινε καθηγητής της μουσικής το 1918.
Εργαζόμενος ως καθηγητής στο Ωδείο της Μόσχας, ο Αλεξάντροφ ίδρυσε παράλληλα τη Χορωδία Αλεξάντροφ και διετέλεσε επί πολλά έτη διευθυντής της, θέση εξαιτίας της οποίας κέρδισε την ευαρέσκεια του Ιωσήφ Στάλιν. Η χορωδία του συμμετέσχε με επιτυχία στη Διεθνή `Εκθεση του 1937 στο Παρίσι και το 1942 ο Στάλιν παράγγειλε στον Αλεξάντροφ και στον στιχουργό Σεργκέι Μιχαλκόφ τη δημιουργία ενός νέου εθνικού ύμνου της ΕΣΣΔ. Ο νέος ύμνος υιοθετήθηκε επισήμως την 1η Ιανουαρίου 1944, έγινε πολύ δημοφιλής και παρέμεινε ο εθνικός ύμνος της χώρας μέχρι την κατέρρευση της ΕΣΣΔ το 1991. Αργότερα ωστόσο έγινε ο Εθνικός Ύμνος της Ρωσίας, με νέους στίχους από τον Μιχαλκόφ.
Ο Α.Β. Αλεξάντροφ συνέθεσε επίσης πολλά πατριωτικά τραγούδια, μεταξύ των οποίων το περίφημο «Ο ιερός πόλεμος», καθώς και το επίσημο εμβατήριο των σοβιετικών (και σήμερα των ρωσικών) Ενόπλων Δυνάμεων, το «Τραγούδι του Σοβιετικού Στρατού». Γενικότερα, αναφέρεται ότι συνέθεσε επίσης όπερες και συμφωνικά έργα.
Απεβίωσε από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 63 ετών, ενώ βρισκόταν σε περιοδεία στο Βερολίνο, σύμφωνα με κάποιες πηγές κατά το ταξίδι της επιστροφής από τη Γερμανία[11].