Πολυχλωριωμένα διφαινύλια
From Wikipedia, the free encyclopedia
Τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια (Polychlorinated biphenyls, PCBs) είναι ομάδα από 209 συνθετικά παρασκευασμένων χλωριωμένους αρωματικούς υδρογονάνθρακες.
Παράγονται με χλωρίωση του διφαινυλίου, το οποίο έχει συνολικά δέκα διαθέσιμες θέσεις για την προσθήκη των ατόμων χλωρίου και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία συνολικά διακοσίων εννιά (209) διαφορετικών ενώσεων. Οι ενώσεις αυτές καλούνται συμπαράγωγα και η διαφορά τους από τα ισομερή είναι ότι, ισομερή καλούνται μόνο τα συμπαράγωγα που έχουν τον ίδιο αριθμό ατόμων χλωρίου (δηλ. ίδιο συντακτικό τύπο), αλλά σε διαφορετικές θέσεις.
Τα PCBs είχαν χρησιμοποιηθεί σε μεγάλο αριθμό εφαρμογών, μέχρι την απαγόρευσή τους στις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, στα μέσα της δεκαετίας του '70, και για το λόγο αυτό ανιχνεύονται σε πολλά βιολογικά και περιβαλλοντικά δείγματα ακόμη και σήμερα. Μερικές από τις εφαρμογές αυτές ήταν η χρήση τους σαν διηλεκτρικά υγρά σε πυκνωτές και μετασχηματιστές, σαν πρόσθετα χρωμάτων, μελανιών και πλαστικών.
Οι ενώσεις της κατηγορίας αυτής είναι παγκοσμίως γνωστές με διάφορα εμπορικά ονόματα όπως: Aroclor (ΗΠΑ), Clophen (Γερμανία), Phenoclor & Pyralene (Γαλλία), kanechlor (Ιαπωνία), Fenclor (Ιταλία), Soval (Ρωσία) και Delor (Τσεχία).
Τα PCBs ήταν τόσο διαδεδομένα που υπολογίζεται ότι το 96% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει εκτεθεί σε αυτά είτε μέσω μολυσμένων τροφίμων ή άλλων διεργασιών (όπως π.χ με την συντήρηση μετασχηματιστών που χρησιμοποιούσαν PCBs, όπως στην περίπτωση μετασχηματιστών της ΔΕΗ πριν λίγα χρόνια).