Κλασική αρχιτεκτονική
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η κλασική αρχιτεκτονική συνήθως υποδηλώνει αρχιτεκτονική η οποία προέρχεται λίγο πολύ συνειδητά από τις αρχές της ελληνικής και ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής της κλασικής αρχαιότητας, ή μερικές φορές πιο συγκεκριμένα, από τα έργα του Ρωμαίου αρχιτέκτονα Βιτρούβιου.[1][2] Διαφορετικά ύφη (στυλ) κλασικής αρχιτεκτονικής υπάρχουν αναμφισβήτητα από την Καρολίγγεια Αναγέννηση,[3] και κυρίως από την Ιταλική Αναγέννηση. Αν και τα κλασικά ύφη αρχιτεκτονικής μπορεί να διαφέρουν πολύ, γενικά μπορούμε να πούμε ότι βασίζονται σε ένα κοινό «λεξιλόγιο» διακοσμητικών και εποικοδομητικών στοιχείων.[4][5][6] Σε μεγάλο μέρος του δυτικού κόσμου, διαφορετικά κλασικά αρχιτεκτονικά ύφη έχουν κυριαρχήσει στην ιστορία της αρχιτεκτονικής από την Αναγέννηση μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η κλασική αρχιτεκτονική συνεχίζει να εμπνέει πολλούς αρχιτέκτονες.
Ο όρος κλασική αρχιτεκτονική ισχύει επίσης για κάθε τρόπο αρχιτεκτονικής που έχει εξελιχθεί σε μια εξαιρετικά εκλεπτυσμένη κατάσταση, όπως η κλασική κινεζική αρχιτεκτονική ή η κλασική αρχιτεκτονική των Μάγια. Μπορεί επίσης να αναφέρεται σε οποιαδήποτε αρχιτεκτονική που χρησιμοποιεί κλασική αισθητική φιλοσοφία. Ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί διαφορετικά από την «παραδοσιακή» ή τη «λαϊκή αρχιτεκτονική», αν και μπορεί να μοιράζεται υποκείμενα αξιώματα μαζί του.
Για σύγχρονα κτίρια που ακολουθούν τις αυθεντικές κλασικές αρχές, χρησιμοποιείται μερικές φορές ο όρος Νέα Κλασική αρχιτεκτονική.