Αστρόφιλος και Στέλλα
Συλλογή σονέτων του Φίλιπ Σίντνεϊ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Αστρόφιλος και Στέλλα (αγγλικός τίτλος: Astrophel and Stella) είναι συλλογή σονέτων του Άγγλου ποιητή της Αναγέννησης Φίλιπ Σίντνεϊ που πιθανότατα γράφτηκε μεταξύ 1581 και 1583. Εκδόθηκε το 1591, μετά τον θάνατο του ποιητή. Ο κύκλος αποτελείται από 108 σονέτα και 11 τραγούδια. Συχνά θεωρείται η καλύτερη συλλογή σονέτων μετά τα Σονέτα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.[1]
Το εξώφυλλο της δεύτερης έκδοσης της συλλογής (1591) | |
Συγγραφέας | Φίλιπ Σίντνεϊ |
---|---|
Γλώσσα | Αγγλικά |
Ημερομηνία δημιουργίας | 1582 |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 1591 |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ο κύκλος είναι μια συλλογή στοχασμών του ποιητή για τη λογική, τα συναισθήματα, τα πάθη και την ελεύθερη βούληση. Ο τίτλος προέρχεται από τις δύο ελληνικές λέξεις, «aster» (αστέρι) και «phil» (φίλος), και τη λατινική λέξη «stella» που σημαίνει αστέρι. Έτσι, ο Αστρόφιλος είναι ο εραστής των αστεριών και η Στέλλα είναι το αστέρι του. Ο Σίντνεϊ εν μέρει βασίστηκε στο ιταλικό μοντέλο του Πετράρχη αλλά υπάρχουν πολλά σημεία απόκλισης. Η αφήγηση είναι θεματικά ενοποιημένη αλλά σκοτεινή και παρουσιάζει τις φιλοσοφικές απόψεις του ποιητή σε σχέση με τον έρωτα και την επιθυμία και τις σκέψεις του για την τέχνη της ποιητικής δημιουργίας. Ο Σίντνεϊ υιοθετεί επίσης το σχήμα της ομοιοκαταληξίας του Πετράρχη, αν και το χρησιμοποιεί με τέτοια ελευθερία ώστε εφαρμόζει δεκαπέντε παραλλαγές.[2]