F
From Wikipedia, the free encyclopedia
F, f – szóstô lëtra pòdstawòwégò łacyńsczégò alfabétu, brëkòwónô prakticzno w kòżdim alfabéce na łacyńsczim spòdlim. Lëtra ta pòchòdzy òd grecczi lëtrë Digamma (Ϝ, ϝ) i fenicczi waw.
Ff
Nôczãscy òznôczô spółzwãk [f]. We wespółczasnëch jãzëkach mòże oznôczac równak téż regã jinëch zwãków, na przëmiôr [w], [v], [ɸ].
W kaszëbsczim alfabéce je dzesątą lëtrą[1].