Гатычны раман
From Wikipedia, the free encyclopedia
Гатычны раман (англ.: Gothic novel) — літаратурны жанр, які ўзнік у 2-й палове XVIII ст.
Гатычны раман — твор, заснаваны на прыемным адчуванні жаху чытача, рамантычны «чорны раман» у прозе з элементамі звышнатуральных «жахаў», таямнічых прыгод, фантастыкі і містыкі (сямейныя праклёны і прывіды). Развіваўся ў асноўным у англамоўнай літаратуры. Гэта папярэднік сучасных «жахаў». Назва — ад архітэктурнага стылю готыка (дзеянне раманаў часта разгортваецца ў старых гатычных замках). Аднак, па здагадцы пісьменніцы Маргарэт Дрэбл, тэрмін Gothic першапачаткова ўжываўся ў значэнні «сярэдневяковы», як у падзагалоўку рамана «Замак Отранта», дзеі якога адбываюцца ў Сярэднія вякі (Castle of Otranto, a Gothic Tale)[1].
У перыяд з 1765 па 1850 гатычны раман быў найбольш чытальнай кнігадрукаванай прадукцыяй як у Англіі, так і ў Еўропе[2]
Даследчыкі, ў залежнасці ад градацыі і мастацкай інтэрпрэтацыі жахлівага, выдзялялі ў гатычным рамане некалькі напрамкаў — гатычны раман, раман напружання і трывогі, раман жаху, усходняя аповесць жаху ды шэраг іншых. Мастацкі вопыт гатычнага рамана паслужыў з'яўленню навукова-фантастычнага, авантурна-прыгодніцкага, гістарычнага і дэтэктыўнага раманаў[3].