Узброеныя сілы Швецыі
From Wikipedia, the free encyclopedia
Узброеныя сілы Швецыі (шведск.: Försvarsmakten) — сукупнасць войскаў Каралеўства Швецыя, прызначаных для абароны свабоды, незалежнасці і тэрытарыяльнай цэласнасці дзяржавы. З 1994 года складаюцца ў агульную структуру са службовых частак: Сухапутныя войскі (шведск.: Armén), Ваенна-марскія сілы (ВМС — шведск.: Marinen) і ваенна-паветраныя сілы (ВПС — шведск.: Flygvapnet). Агульная колькасць — 25 000 чалавек.
Försvarsmakten Узброеныя сілы Швецыі | |
---|---|
Краіна | Швецыя |
Падпарадкаванне | Міністэрства абароны Швецыі |
Уваходзіць у | Ministry of Defence[d] |
Тып | узброеныя сілы і Swedish government agency[d] |
Складаецца з | |
Колькасць | 33 900 |
Частка |
Сухапутныя войскі Швецыі Ваенна-паветраныя сілы Швецыі Ваенна-марскія сілы Швецыі |
Дыслакацыя | Стакгольм |
Удзел у | Руска-шведскія войны |
Камандзіры | |
Дзеючы камандзір | Генерал Сверкер Гёрансан шведск.: Sverker Göranson |
Вядомыя камандзіры | Olof Thörnell[d], Helge Jung[d], Nils Swedlund[d], Torsten Rapp[d], Stig Synnergren[d], Lennart Ljung[d], Bengt Gustafsson[d], Owe Wiktorin[d], Johan Hederstedt[d], Håkan Syrén[d], Sverker Göranson[d] і Micael Bydén[d] |
Сайт | forsvarsmakten.se (шведск.) (англ.) |
Гэтыя узброеныя сілы (УС) з’яўляюцца агенцтвам Урада Швецыі (шведск.: Myndighet), якое адказнае за аперацыі ўзброеных сіл Швецыі. Асноўная задача ўзброеных сіл Швецыі заключаецца ў падрыхтоўцы, арганізацыі і разгортванні ўзброеных сілаў як унутры краіны, так і за мяжой, захоўваючы пры гэтым доўгатэрміновую здольнасць абараніць Швецыю ў выпадку інтэрвенцыі. Вярхоўны галоўнакамандуючы (шведск.: Överbefälhavaren), генерал-палкоўнік ці прапар-афіцэр камандзір шведскіх ўзброеных сілаў, і з’яўляецца самым высокапастаўленым афіцэрам прафесійных на сапраўднай службе. Вярхоўны Галоўнакамандуючы у сваю чаргу падсправаздачны праз міністра абароны ўраду Швецыі (шведск.: Regeringen).
Узброеныя сілы больш за стагоддзе пабудаваны на паняццях вайсковыга абавязку і тэрытарыяльнай абароны, падтрымкі старажытнай нацыянальнай палітыкі недалучэння, нейтралітэту. Да канца халоднай вайны амаль усе мужчыны, якія дасягнулі ўзросту прыдатнасці да ваеннай службы былі прызваны ў войска. Улетку 2010 г. у мірны час прызыў спынілі, была ўведзена добраахвотніцкай арміі. Пераход на новую сістэму будзе цалкам завершаны ў 2018 г. Некаторыя падраздзяленні шведскіх узброеных сіл у цяперашні час знаходзяцца на разгортванні ў Афганістане адпаведна з дзеяннямі Міжнародных сіл садзейнічання бяспецы (ISAF — англ.: International Security Assistance Force) і ў Косаве. Да таго ж Швецыя ўдзельнічае разам з ваеннымі назіральнікамі розных краін служыць у кантынгенце ЕС адзін раз у тры гады.