Грэка-будысцкае мастацтва
From Wikipedia, the free encyclopedia
Грэка-будыйскае мастацтва — мастацкае адлюстраванне грэка-будызму (укр.) (бел., культурны сінкрэтызм паміж культурай Класічнай Грэцыі і будызму, які развіваўся на працягу амаль 1000 гадоў у Цэнтральнай Азіі у перыядзе паміж заваяваннямі Аляксандра Македонскага у IV ст. да н. э. і ісламскімі заваяваннямі (англ.) (бел. ў VII ст. н. э. Грэка-будыйскае мастацтва характарызуецца моцным ідэалістычным рэалізмам і пачуццёвым апісаннем эліністычнага мастацтва і першымі малюнкамі Буды ў чалавечым абліччы, што дапамагло вызначыць мастацкі (у прыватнасці, скульптурны) канон будыйскага мастацтва (руск.) (бел. па ўсёй Азіі аж да сучаснасці. Яно таксама з’яўляецца значным прыкладам культурнага сінкрэтызму паміж усходнімі і заходнімі традыцыямі.
Грэка-будысцкае мастацтва | |
---|---|
Быў натхнёны | Эліністычнае мастацтва[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Вытокі грэка-будыйскага мастацтва - у эліністычным Грэка-Бактрыйскім царстве (250-130 гг. да н. э.), якое размяшчалася на тэрыторыі сучаснага Афганістана, з якога эліністычная культура распаўсюдзілася на Індыйскі субкантынент са стварэннем Інда-грэчаскага царства (укр.) (бел. (180 - 10 гг. да н. э.). Пад уладай інда-грэкаў, а затым кушанаў, узаемадзеянне грэчаскай і будыйскай культуры развівалася на тэрыторыі Гандхары (укр.) (бел., сённяшні паўночны Пакістан, перш чым распаўсюдзіцца ў Індыю, аказаўшы ўплыў на мастацтва Матхуры (укр.) (бел., а затым і на індуісцкае мастацтва (англ.) (бел. імперыі Гупта, якая займала астатнюю частку Паўднёва-Усходняй Азіі. Уплыў грэка-будыйскага мастацтва распаўсюдзіўся і на поўнач Цэнтральнай Азіі, аказаўшы ўплыў на мастацтва Тарымскага басейна, а адпаведна і на мастацтва Кітая (англ.) (бел., Карэі (англ.) (бел. і Японіі (англ.) (бел..