Антоніё Вівальдзі
From Wikipedia, the free encyclopedia
Анто́ніё Лю́чыё Віва́льдзі (па-італьянску: Antonio Lucio Vivaldi; 4 сакавіка 1678, Вэнэцыя, Вэнэцыянская рэспубліка — 28 ліпеня 1741, Вена, Габсбурская манархія) — вэнэцыянскі кампазытар, скрыпач, пэдагог, дырыгент, каталіцкі сьвятар. Вівальдзі лічыцца адным з найбуйнейшых прадстаўнікоў італьянскага скрыпічнага мастацтва XVIII стагодзьдзя, пры жыцьці атрымаў шырокае прызнаньне ўва ўсёй Эўропе. Майстар аркестравага канцэрта — канчэрта гроса, аўтар 40 опэраў. Вівальдзі у асноўным вядомы дзякуючы сваім інструмэнтальным канцэртам, у асаблівасьці для скрыпкі. Ягонай найбольш вядомай працай зьяўляецца сэрыя з чатырох скрыпічных канцэртаў «Поры года»[4].
Антоніё Вівальдзі | |
Антоніё Лючыё Вівальдзі | |
Дата нараджэньня | 4 сакавіка 1678 |
---|---|
Месца нараджэньня | Вэнэцыя, Вэнэцыянская рэспубліка |
Дата сьмерці | 28 ліпеня 1741 |
Месца сьмерці | Вена, Габсбурская манархія |
Месца пахаваньня | |
Прафэсія | кампазытар |
Месца працы | |
Жанры | опэра, камэрная музыка[d], царкоўная музыка[d], канцэрт[d], сынфонія[d] і сардана[d][2] |
Інструмэнты | скрыпка[3], клявэсын і віёля д’амур[d][1] |
Бацька | Джаваньні Батыста Вівальдзі[d][3] |
Маці | Каміла Калікіё[d] |
Подпіс | |
Вівальдзі напісаў шмат твораў для жаночага музычнага ансамблю манастыра Аспэдале-дэльля-П’ета, дзе ў асноўным расьлі кінутыя дзеці. Сам Вівальдзі працаваў у гэтым манастыры каталіцкім сьвятаром з 1703 па 1715 гады, а таксама з 1723 па 1740 гады. Таксама, Вівальдзі ладзіў опэры ў Вэнэцыі, Мантуі і Вене, якія карысталіся вялікім попытам. Пасьля сустрэчы з імпэратарам Карлам VI, Вівальдзі пераехаў у Вену, у надзеі на прасоўваньне па службе. Тым ня менш, імпэратар памёр неўзабаве пасьля прыбыцьця Антоніё, а сам кампазытар сканаў у галечы, неўзабаве менш чым праз год пасьля гэтага.