Cığatay dili
From Wikipedia, the free encyclopedia
Cığatay və ya çağatay dili, həmçinin Sovet mənbələrində əski özbək dili (özb. Эски ўзбек тили; Eski oʻzbek tili, rus. староузбекский)[1][2] adı altında, Çin mənbələrində isə qədim uyğur dili[3] kimi qeyd olunur — XX əsrdə ölmüş halına gələn, Mərkəzi Asiyada işlənilən ədəbi dil. O, müasir türk dillərinin qarluq qruppunu təşkil edən özbək və uyğur dillərin sələfidir.[4] Cığatay ədəbiyyatının ən tanınmış nümayəndəsi Əlişir Nəvaidir.[5]
Cəld faktlar Orijinal adı, Rəsmi status ...
Cığatay dili | |
---|---|
Orijinal adı |
چغتای جغتای |
Rəsmi status |
Cığatay xanlığı Moğolustan Teymurilər dövləti Böyük Moğol İmperiyası |
Danışanların ümumi sayı |
|
Status | ölü dil |
Ölü dil | təxminən 1921 |
Təsnifatı | |
Kateqoriya | Avrasiya dilləri |
Yazı | Nəstəliq xətti |
Dil kodları | |
QOST 7.75–97 | чаг 781 |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2 | chg |
ISO 639-3 | chg |
Ethnologue | chg |
IETF | chg |
Glottolog | chag1247 |
Bağla