Duna de Pilat
From Wikipedia, the free encyclopedia
La Gran Duna de Pilat,[2] tamién llamada de Pyla, (en francés, Grande dune du Pilat o du Pyla; del gascón, pilàt o pialàt,[3] «montón», diminutivu pilot) ye una enorme formación de sable natural costera atropada na mariña aquitano del golfu de Vizcaya na entrada de la badea de Arcachon. La duna asítiase nel términu municipal de Testar de-Buch, comuña perteneciente al departamentu de Gironda y la contorna natural del Pays de Buch, al suroeste de Francia.
Duna de Pilat | |
---|---|
Situación | |
País | Francia |
Organización territorial | Francia metropolitana |
Rexón | Nueva Aquitania |
Departamentu | Gironda |
Comuña | La Teste-de-Buch |
Tipu | área protexida |
Coordenaes | 44°35′24″N 1°12′42″W |
Datos | |
Altitú media | 106,6 m |
Superficie | 380 399 ha[1] |
Web oficial | |
Tanto la xeomorfoloxía como la posición de la Gran Duna atopar en permanente evolución y desplazamientu dende la so xénesis, envalorada fai dellos miles d'años. Contién un volume total averáu de más de 60 millones de m³ de sable finu eólica que s'estienden sobre 87 hectárees de superficie, ocupando 2,7 km de mariña llinial y hasta 500 m de monte del Parque Natural de les Landas de Gascuña, escontra que'l so interior enfusa inexorablemente a razón de 3 a 4 metros añales, según les midíes realizaes dende la década de 1960.
La Gran Duna debe la singular amplitú de la so cresta, la más alta del continente européu, a un fenómenu xeolóxicamente bien recién: el colapsu nel sieglu XVIII d'un gran bancu de sable oceánicu asitiáu frente a la so mariña. Esti bancu de sable apurrió'l material sedimentario depués tresportáu progresivamente pola naturaleza y acumuláu, como resultáu de l'actividá humana de forestación y de llucha contra la invasión arenosa, pa conformar el cume de la duna qu'evolucionó dende los 35 m d'altor midíos a mediaos del sieglu XIX, hasta algamar ente 80 y 107 m según los estudios realizaos dende la década de 1980.[4]
La Gran Duna de Pilat y la so redolada, consideraos un ecosistema de valor escepcional, fueron protexíos pol Estáu francés por aciu distintos midíes de preservación qu'a partir de la primer clasificación de 1943, estender al monte circundante siendo'l conxuntu declaráu Grand Site National en 1978. En 1994 se delimitaron y clasificaron les 6 288.26 hectárees del sitiu formalmente como "gran sitiu natural d'interés paisaxísticu y científicu",[5] acomuñáu a la rede Natura 2000 de la Xunión Europea[6] siendo'l centru d'atraición turística más destacáu de la rexón aquitana y unu de los más importantes del país, acoyendo ente 1 y 1,5 millones de visitantes añales.[7][8]