Vierde Iengels-Nederlandse Oôrlog
From Wikipedia, the free encyclopedia
De Vierde Iengels-Nederlandse Oôrlog was een oôrlog tussen Iengeland en Nederland, vanwege de Nederlandse steun an de Amerikaanse opstand. De Amerikaanders een beetje vóór dien tiid 't al moe geworre waere om onder de veugdië van de Iengelsen te staen en zich daervan losrokten, zoodat 'r 'n zwaeren orelog op volgde; want dat het Moederland, d.w.z. de Iengelsen, de'r dochter niet wilde loslaete. Wellington stong an 't hood van de Amerikaanders, in de lengelsen maekten de condiessie, dat niemend tussen beije zou komme om den eënen of den oaren te helpen. Dat gong an; maar die Hollanders binne altied grööte liefhebbers van de dubbeltjes - in wat deëze noe? Ze verkochte kruut in loöd in geweeren an de Noord Amerikaanders, in maekte daerdeur de Iengelsen zoö erg, dat die oak ons den örelog verklaerden. In daer hà-je de poppen an 't dansen. De schout bi nacht Zoutman hieuw nog wel zöwat de eëre op van de Ruyter in de Trompen - mar bi slot van rekening had 't ons veul geld gekost. In tegenstelling tot de eerste drie Iengels-Nederlandse Oorlogen was dit een aor soort oorlog. De eerste drieje draoiende om de hegonomie op de zeê, de lesten droog meer het karakter van een Iengelse strafexpedisie vanwege de Nederlandse steun an de opstandelingen in Noord-Amerika. De oorlog durende van 1780 toet an 1784.