Lodewyk den Hakkeloare
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lodewyk II van West-Francië, bygenoamd den Hakkeloare, van 't Huus van de Karoliengers (1 november 846 - Compiègne, 10 april 879), was den oudste zeune van Karel de Kletsn en Ermentrude van Orléans.
846- 879 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Keunienk van Aquitanië | ||||||
|
||||||
Keunienk v. West-Francië | ||||||
|
||||||
|
Je volgde zyn joungere broere ip in Aquitanië in 866. Achter den dôod van zyn voader in 877 kwamt ie keunienk van West-Francië. Je wierd den 8stn december 877 gekrôond deur aartsbisschop Hincmar van Reims en de 7stn september 878 deur paus Johannes VIII.
Den êestn november 878, e joar achter den dôod van zyn voader, ist ie in Voern tegoare gekommn mè Lodewyk de Joungn, zeune van Lodewyk den Duuts. Ze bevestigdn doa d’akkôordn van ‘t Verdrag van Meerssen. Z’han ofgesprookn van tegoare an één kant te stoan teegn de Vikings en makoars jounges te beschermn.
Lodewyk den Hakkeloare overleefde zyn voader mo twi joar en j’is nôois gin keizer gewist. De volgnde keizer, Karel den Dikkn, is mor in 881 gekrôond.